Brynekwieś w województwie śląskim, w powiecie tarnogórskim, w gminie Tworóg.
Brynek położony jest na pograniczu dwóch stref fizjograficznych ( Wyżyny i Niziny Śląskiej), jednak większość obszaru ma charakter nizinny. Przez Brynek przepływa Stoła -lewobrzeżny dopływ Małej Panwi. Początki stałego osadnictwa na terenie obecnego Brynka są słabo znane, ze względu na szczupłość materiału żródłowego. Z pewnością jej początki tak jak okolicznych miejscowości: Tworoga, Hanuska, sięgają końca XIV wieku lub XV wieku. Główną zaletą usytuowania miejścowości w tej okolicy była obfitość wody, zasoby okolicznych lasów, łatwość przeprawa przez rzekę ze względu na bliskość brzegów doliny Rybnej. Charakterystyczne, dla miejscowości zlokalizowanych wokół Rybnej i Małej Panwi, było powstawanie w póżnym średniowieczu licznych, małych hut. Podstawą przetopu, przy pomocy prostych dymarek, były okoliczne złoża rudy żelaza. Największe zainteresowanie wzbudzała miejscowość dzięki wzniesionym w nim zabudowaniom pałacowym, które wyróżniały wieś spośród okolicznych osad. Być może dzięki pałacowi zawdzięczał Brynek wzmiankę na XVIII wiecznych mapach Śląska, na których pomijano większe sąsiednie miejscowości.
Pałac w Brynku, niewielkiej wsi leżącej około 40 kilometrów od Katowic, wzniesiono w pierwszej połowie XIX wieku. Inicjatorem budowy posiadłości był bogaty ziemianin z Wrocławia, Bernard von Rosenthal, ówczesny właściciel okolicznych majątków. W kolejnych latach pałac został rozbudowany i zyskał dwa boczne skrzydła. U progu XX wieku rezydencja znalazła się w posiadaniu przedstawiciela magnackiego rodu Henkel von Donnersmarck. W 1904 roku tutejsze dobra nabył zamożny przemysłowiec Hugo I Henckel von Donnersmarck. Podobno baron był tak zafascynowany Brynkiem, że jeszcze zanim kupił pałac, zlecił przygotowanie projektu jego modernizacji. Autorem nowo powstałej koncepcji był słynny wrocławski architekt Karl Grosser. W 1905 roku przystąpiono do realizacji szeroko zakrojonego planu przebudowy, w rezultacie której posiadłość zyskała nowy, eklektyczny charakter i stała się jedną z najpiękniejszych rezydencji pałacowych na Górnym Śląsku. W czasie II wojny światowej reprezentacyjny obiekt przeszedł w ręce nowych władców w Niemiec, którzy postanowili urządzić w nim placówkę Hitlerjugend. Po wojnie pałac stał się siedzibą szkoły leśnej. Posiadłość otacza rozległy park zaprojektowany w stylu angielskim, na terenie którego wydzielono Ogród Botaniczny. Na zabytkowy kompleks składają się również budynki gospodarcze, stajnia, ujeżdżalnia oraz XX-wieczna oranżeria, w której obecnie mieści się gimnazjum. Natomiast sama rezydencja w dalszym ciągu przypomina o swej dawnej świetności. Obiekt urządzono z przepychem i ku wygodzie mieszkańców - do kaplicy można było dostać się nie tylko głównym wejściem od zewnątrz, lecz także od strony jadalni poprzez specjalny ganek - wprost do loży. Dziś w Brynku rezyduje Zespół Szkół Leśnych i Ekologicznych im. Stanisława Morawskiego, który dla swoich uczniów po północno - zachodniej stronie pałacu wybudował internat. Kompleks jest doskonałym miejscem spacerowym, pałac zaś - służy nie tylko jako szkoła, lecz stanowi też miejsce organizowania konferencji, spotkań, bali karnawałowych oraz innych imprez. Zwiedzanie wnętrz pałacowych może wiązać się z pewnymi problemami - odbywają się tam przecież lekcje przyszłych leśników, do turystów podchodzi się jednak w Brynku z dużą dozą życzliwości.
Kaplica przypałacowa
Gimnazjum
Wieża bramna przy budynku gimnazjum
Budynki gospodarcze i sala gimnastyczna (niegdyś ujeżdżalnia)
W 1946 r. równolegle z utworzeniem szkoły leśnej, z inicjatywy wybitnego dendrologa, inż. Henryka Edera w parku pałacowym powstał ogrodzony, 5 hektarowy ogród botaniczny. Na jego terenie znajdują się między innymi: alpinarium, torfowisko z florą bagienną, dział roślin leczniczych, pergole z pnączami, trzy stawy prezentujące ekosystemy wodne. Pozostałą powierzchnię wypełniają drzewa i krzewy. Brynek wyjątkowy jest za sprawą przyrody - to ona zawsze decydowała o atrakcyjności tego miejsca. Dopiero w parkowym otoczeniu eklektyczny pałac z dużym tarasem od południowej strony błyszczy prawdziwym blaskiem, a wystające zza drzew cebulaste kolumny prezentują się naprawdę pięknie. Dziś drzew i krzewów w bezpośredniej bliskości pałacu jest zresztą więcej niż przed stu laty - na dawnych kartkach pocztowych polana przed obiektem jest zdecydowanie większa. W parku rosą dęby szypułkowe, które dziś towarzyszą wiązom, lipom, wielu gatunkom świerka, cyprysom, daglezjom i bukom. W ogrodzie botaniczny, rośnie kilka tysięcy okazów botanicznych, w tym: bożodrzew, metasekwoja chińska, tulipanowiec, miłorząb dwuklapowy, korkowiec amurski, azalia gandawska, kielichowiec wonny, różanecznik katawbijski czy kasztan jadalny. W ogrodzie jest i torfowisko oraz staw z żabkami - nic dziwnego, że miejsce to upodobało sobie ptactwo, mnóstwo tu także przeróżnych gatunków chrząszczy.
Więcej zdjęć pałacu na stronie: http://majkad.blogspot.com/
Umieszczone zdjęcia wykonano: maj 2014