Krakówmiasto nad Wisłą, stolica województwa małopolskiego.
Kraków jest drugim co do wielkości miastem w Polsce i drugim pod względem liczby mieszkańców. Był stolicą Polski do 1795 r. Miasto koronacyjne oraz nekropolia królów Polski, od 1000 roku nieprzerwanie stolica diecezji krakowskiej (jednej z pięciu w ówczesnej Polsce), a od 1925 archidiecezji i metropolii, od odzyskania niepodległości w 1918 r. miasto wojewódzkie (od 1998 r. siedziba władz województwa małopolskiego), jest także centralnym ośrodkiem metropolitalnym aglomeracji krakowskiej i Krakowskiego Obszaru Metropolitalnego. W zapisach historycznych Kraków jest uznawany za główne miasto historycznej Małopolski. Leży na obszarze Bramy Krakowskiej, Niecki Nidziańskiej i Pogórza Zachodniobeskidzkiego. Kraków jest jednym z najstarszych miast Polski, z wieloma wartościowymi obiektami architektonicznymi. Działa w nim wiele instytucji i placówek kulturalnych gromadzących bezcenne zabytki. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o Krakowie można znaleźć w relacji kordobańskiego kupca Ibrahima-Ibn-Jakuba z 965 r. Wspomina w niej o bogatym grodzie leżącym na skrzyżowaniu szlaków handlowych, otoczonym lasami. W okresie przedpiastowskim pojawiły się dwie daty związane z historią miasta. Między 876 r. a 879 r. książę wielkomorawski Światopełk zajął późniejszą Małopolskę, a po roku 955 książę Bolesław Okrutny, brat św. Wacława, wprowadził rządy czeskie. W X wieku Kraków wcielono do państwa polskiego - chociaż trudno stwierdzić, czy stało się to za rządów Mieszka I w r. 990, czy Bolesława Chrobrego w r. 999. Na wzgórzu Wawelskim istniał gród, a poniżej podgrodzie umocnione drewnianym częstokołem i obronnym wałem. W X i XI wieku powstały pierwsze budowle murowane - zamek i romańskie kościoły: katedra i bazylika romańska oraz kościół św. Feliksa i Adaukta. W roku 1000 w Krakowie utworzono biskupstwo. Od 1150 r. przy kościele zamkowym działała szkoła katedralna - najlepsza polska uczelnia przed założeniem uniwersytetu. W skarbcu katedralnym przechowywano insygnia władzy: koronę i berło Bolesława Śmiałego. W zasobnej bibliotece, która w 1100 r. liczyła 28 tytułów, przechowywano - oprócz literatury o tematyce religijnej - kilka dzieł literatury klasycznej, m.in. komedie Terencjusza, elegie Owidiusza i monografie historyczne Salustiusza. W 1142 r. biskup Robert konsekrował tzw. drugą katedrę wawelską, powstałą na miejscu zburzonego kościoła romańskiego. W reprezentacyjnej katedrze uroczyście złożono - po przeniesieniu ze Skałki - ciało św. Stanisława oraz relikwie św. Floriana. Rozbicie dzielnicowe w XII wieku i nieustanne walki książąt dzielnicowych nie przeszkodziły miastu w intensywnym rozwoju i rozbudowie. W 1138 r. krakowski zamek nabrał większego znaczenia, pozostając zgodnie z testamentem Bolesława Krzywoustego siedzibą senioratu i niejako stolicą Polski. Zniszczone po najeździe Tatarów w 1241 r. budowle zostały zastąpione przez nowe, gotyckie. Lokacja miasta na prawie magdeburskim w 1257 r. wyznaczyła nowy układ urbanistyczny z centralnie położonym rynkiem i regularną szachownicą rozchodzących się od rynku ulic. W XIII wieku utworzono nowy system umocnień z murami obronnymi, basztami strzelniczymi i ufortyfikowanymi bramami wjazdowymi, stopniowo wzbogacany i modyfikowany w następnych wiekach. 20 stycznia 1320 r. w Krakowie odbyła się pierwsza koronacja - Władysława Łokietka i jego żony Jadwigi - a w następnych pięciu wiekach 35 innych koronacji. Katedra stała się również królewską nekropolią. Dla miasta niezwykle istotne okazały się rządy Kazimierza Wielkiego, mecenasa sztuki i protektora nauk. Król założył dwa nowe miasta: Kazimierz i Kleparz, związane ściśle z Krakowem. Nowy, gotycki blask zyskały kościoły Franciszkanów i Dominikanów, trwała budowa kościoła Mariackiego, kościołów Bożego Ciała i św. Katarzyny na Kazimierzu, przebudowa katedry i zamku na Wawelu, średniowiecznej hali targowej – Sukiennic, ratusza miejskiego i innych budowli użyteczności publicznej. W 1364 r. Kazimierz Wielki powołał Akademię Krakowską, która dała początek Uniwersytetowi Jagiellońskiemu. Wielki książę litewski Władysław Jagiełło, koronowany na króla Polski w 1386 r., zapoczątkował największą dynastię polską rządzącą krajem przez ponad 200 lat. Kraków stał się stolicą monarchii obejmującej rdzennie polskie ziemie i wielkie obszary litewsko-ruskie. Dwór królewski odgrywał istotną rolę w kształtowaniu życia kulturalnego i artystycznego. Z Włoch, Niemiec i innych państw przybywali wybitni humaniści, naukowcy i artyści. W roku 1477 z Norymbergi przybył Wit Stwosz, aby na zlecenie mieszczan wyrzeźbić wielki ołtarz do kościoła Mariackiego. Po kolejnej przebudowie w latach 1499-1536 zamek na Wawelu stał się perłą renesansowej architektury, a kaplica Zygmuntowska - najpiękniejszą kaplicą grobową w Polsce...
W Krakowie jest bardzo dużo pałaców i zamków. 57 pałaców oraz 3 zamki sfotografowaliśmy podczas naszego pobytu w Krakowie w maju 2016 roku. Zapraszamy do obejrzenia ich na stronie:
http://majkad.blogspot.com/
Rynek Główny – główny rynek Starego Miasta w Krakowie, regularny, kwadratowy, u zbiegu 11 ulic, wytyczony w 1257 na północ od Okołu i jego przedpola; na wschód od Rynku Głównego wytyczono Mały Rynek (rynek pomocniczy). Rynek Główny zajmuje cztery kwartały miasta lokowanego na prawie magdeburskim, wytyczonego w układzie szachownicowym; ma kształt kwadratu (200 x 200 m), w części południowej dostosowanego do przedlokacyjnej zabudowy Okołu. Przez rynek przebiega Droga Królewska, główny trakt komunikacyjny miasta średniowiecznego, wiodący od Bramy Floriańskiej przez Stare Miasto i Okół na Zamek Królewski na Wawelu. Do rynku od strony wschodniej przylega plac Mariacki, otaczający kościół Mariacki. W południowej części rynku, u lejkowatego wylotu ulicy Grodzkiej, położony jest niewielki kościół św. Wojciecha, w północnej części wschodniego bloku przyrynkowego wznosi się kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Mariacki), kościół farny (od 1223); obie świątynie, pierwotnie romańskie, zostały ufundowane przed lokacją Krakowa. Historia Rynku sięga XIII wieku; jest największym (4 ha powierzchni) placem Krakowa, a także jednym z największych rynków w Europie...
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, zwany także kościołem Mariackim – jeden z największych i najważniejszych, po Katedrze Wawelskiej, kościołów Krakowa, od 1962 roku posiadający tytuł bazyliki mniejszej. Należy do najbardziej znanych zabytków Krakowa i Polski. Jest kościołem gotyckim, budowanym w XIV i XV wieku. Położony jest przy północno-wschodnim narożniku Rynku Głównego, na Placu Mariackim. Kościół znajduje się na trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca.
Sukiennice - zabytkowy budynek sukiennic znajdujący się w centralnej części Rynku Głównego w Krakowie. Sukiennice podlegały przez wieki wielu przemianom i ich obecny kształt w niczym nie przypomina dawnych sukiennic. Już w roku 1257 książę Bolesław Wstydliwy przy lokacji Krakowa zobowiązał się postawić kramy sukienne. Stanowiły one podwójny rząd kramów kamiennych, tworzących jakby uliczkę pośrodku Rynku. Sukiennice w tej postaci przetrwały do połowy XIV stulecia. Współcześnie w Sukiennicach znajdują się dwa rzędy kramów, głównie z biżuterią, pamiątkami, rękodziełami czy cepelią. Obecnie na piętrze Sukiennic (w dawnym szmatruzie) znajduje się Galeria Polskiego Malarstwa i Rzeźby XIX wieku. Stanowi ona oddział Muzeum Narodowego. Na parterze Sukiennic znajduje się również słynna kawiarnia Noworolski. Pod zewnętrzną częścią sukiennic jako ciekawostkę obejrzeć można zachowane zabytkowe i sprawne oświetlenie gazowe.
Pomnik Adama Mickiewicza wzniesiono według proj. Teodora Rygiera i odsłonięto w 1898 r., w 100 rocznicę urodzin wieszcza. W 1940 r. został zburzony przez Niemców. Zrekonstruowano go w 1955 r. i ponownie odsłonięto w 100. rocznicę śmierci poety.
Rzeźba Igora Mitoraja - w pobliżu Wieży Ratuszowej ustawiono w 2005 r. rzeźbę artysty rzeźbiarza Igora Mitoraja noszącą tytuł "Eros bendato". Ogromna głowa z brązu budziła wiele kontrowersji, szukano dla niej innego miejsca, ale po latach widać, że zadomowiła się na dobre na krakowskim rynku. Monument jest ulubionym miejscem dzieci, które uwielbiają wchodzić do wnętrza głowy i wyglądać przez oczodół.
Gród Kraka słynie z dorożek i konnych przejażdżek po mieście i trudno byłoby sobie bez nich wyobrazić dziś to miasto. Krakowskie dorożki mające postój na Rynku Głównym to jeden z symboli Krakowa.
Kościół Świętego Andrzeja – zabytkowy, w stylu romańskim, kościół rzymskokatolicki na krakowskim Starym Mieście, przy ulicy Grodzkiej 56. Kościół zbudowano w latach 1079-1098, z fundacji palatyna Sieciecha. Był główną świątynią osady Okół. Znajdował się początkowo pod patronatem benedyktynów z opactwa w Sieciechowie, a potem z Tyńca.
Kościół św. św. Piotra i Pawła został zbudowany w latach 1597-1619. Wzorowany na jezuickim kościele Il Gesu w Rzymie, był pierwszym barokowym kościołem w Krakowie. Jezuici po przybyciu do Krakowa szukali miejsca w centrum miasta na budowę swojej świątyni. Dostali co prawda kościół św. Szczepana, ale w owych czasach jego lokalizacja uznawana była za peryferyjną.
Zamek Królewski WAWEL- renesansowy zamek z elementami gotyckimi - powstał w trakcie gruntownej rozbudowy budowli z XIV w., prowadzonej etapami na zlecenie Zygmunta I Starego: skrzydło zachodnie 1502-1507, skrzydło północne - 1507-1516, skrzydło wschodnie - 1524-1529, skrzydło południowe i bramne - 1530-1536. Po pożarze został przebudowany w latach 1599-1603. W 1609 król Zygmunt III Waza przeniósł ostatecznie stolicę z Krakowa do Warszawy - zamek opustoszał i zaczął niszczeć. Wawel to też wzgórze zbudowane ze skał wapiennych - jedna z ostatnich skał wysunięta na południe Jury Krakowsko-Częstochowskiej. To tu przed wiekami król, a może książę Krak, zdecydował się zbudować osadę lub gród ze swoją siedzibą.
WAWEL widoczny z rożnych miejsc Krakowa.
Widok na Kraków ze Wzgórza Wawelskiego.
Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława - kościół archikatedralny, położony na Wawelu stanowiący własność archidiecezji krakowskiej. Miejsce koronacji królów Polski i ich pochówku. Pochowani są tutaj między innymi św. Stanisław ze Szczepanowa i inni biskupi krakowscy aż po czasy współczesne, prawie wszyscy królowie od Władysława I Łokietka do Stanisława Leszczyńskiego (łącznie 17 królów wliczając Jadwigę i Annę Jagiellonkę) i członkowie rodzin królewskich oraz wodzowie, przywódcy polityczni i wieszcze narodowi.
Kaplica Zygmuntowska - Kaplica Zygmuntowska jest najwybitniejszą, pierwszą, budowlą renesansową w Europie Środkowej przez wielu znawców nazywana "perłą renesansu". Twórcą kaplicy był wybitny architekt i rzeźbiarz włoski Bartolomeo Berrecci , który w swym warsztacie zatrudnił 30 kamieniarzy. Budowa kaplicy na każdym jej etapie konsultowana była z królem Zygmuntem I Starym. Architekturę kaplicy stanowi sześcienna kostka, na której ustawiono ośmioboczny bęben z okrągłymi oknami, a całość nakryta została kopułą z latarnią. Budowla ta w swym kształcie symbolizuje cztery żywioły - kwadrat kaplicy to ziemia, którą opływa woda - bęben, całość owiewa powietrze - wnętrze kopuły a latarnia symbolizuje ogień.
Baszta Sandomierska pochodzi z 1467 r., została przebudowana w 1858 r., a jej zwieńczenie zrekonstruowano w latach 1912-1913. Tak na prawdę pochodzi z pierwszej polowy XV w , a pierwsza wzmianka o niej pojawiła się właśnie w 1467 r.
Baszta Złodziejska z XIV w., została rozbudowana w 2 poł. XV w. Następnie była przebudowywana, gdyż wielokrotnie ulegała pożarom. Ostatni raz odbudowano ją w latach 1950-1951 wg. stanu z XVIII wieku, po zniszczeniach z czasów II wojny światowej. Jest to najstarsza baszta wawelska. W podziemiach znajdowało się więzienie, gdzie sadzano głównie drobnych przestępców. Stąd jej nazwa.
Upamiętniając legendę, krakowski rzeźbiarz Bronisław Chromy zaprojektował pomnik Smoka Wawelskiego. Monumentalny posąg odlany z brązu broni wejścia do jaskini od strony Wisły.
Pomnik Tadeusza Kościuszki stojący na bastionie Władysława IV Wazy pochodzi z 1900 r. Rzeźbę z brązu wykonał Leonard Marconi i Antoni Popiel. Monument, zanim trafił na obecne miejsce, najpierw przechowywany był w magazynie w Podgórzu, później stał przed strażą pożarną przy ul. Westerplatte. Na Wawel trafił w 1921 r. W 1940 r. zniszczyli go hitlerowcy. W 1960 r. społeczeństwo Drezna podarowało Krakowowi kopię pomnika, która zdobi wawelski bastion do dziś.
Pomnik Jana Pawła II znajduje się na przed katedrą na Wawelu i jest jednym z licznych w Krakowie, które upamiętniają papieża Polaka. Pomnik zaprojektował Gustaw Zemła. Uroczyste odsłonięcie i poświęcenie odbyło się 12 października 2008 r przez kardynała Stanisława Dziwisza.
Krzyż Katyński – pomnik w postaci krzyża upamiętniający ofiary zbrodni katyńskiej znajdujący się w Krakowie u podnóża Wawelu na placu im. ojca Adama Studzińskiego, przy kościele św. Idziego, poświęcony 19 maja 1990 roku.
Wisła i bulwary wiślane.
Pomnik psiej wierności - na nadwiślańskim skwerze u podnóża Wawelu stoi statua Dżoka - pomnik psiej wierności. Aż 380 dni Dżok czekał przy rondzie Grunwaldzkim na swojego pana, który zmarł tam na zawał serca. W końcu pozwolił się przygarnąć starszej pani, ale po kilku latach również ona umarła. Wkrótce po tym znaleziono go nieżywego na torach.
Aleja Gwiazd na Bulwarach Wiślanych - Bulwary nad Wisłą w Krakowie są popularnym szlakiem spacerowym. Od 2008 r. z inicjatywy władz Krakowa i radia RMF FM zyskały dodatkową atrakcję. Jest nią Aleja Gwiazd uhonorowująca gwiazdy muzyki. Pierwszą gwiazdę odsłoniła Céline Dion w dniu 28.06.2008 r. Do dziś w Alei znalazły się gwiazdy: Budki Suflera, Krzysztofa Krawczyka, Wilków, Maanamu oraz pośmiertnie Marka Grechuty i Michaela Jacksona. Aleja znajduje się w pobliżu Wzgórza Wawelskiego.
Barbakan - wybitne dzieło XV-wiecznej architektury obronnej - powstał w latach 1498-1499 z inicjatywy Jana Olbrachta. Zbudowany został na rzucie wycinka koła o średnicy 24,5 m, grubość murów w dolnych partiach wynosi ponad 3 m. Był otoczony fosą o szerokości 26 m, napełnioną wodą.
Brama Floriańska (1300-1307) w końcu XV w. została połączona tzw. szyją z Barbakanem. W XVII w. nakryto ją barokowym hełmem. Do bramy przylegają fragmenty średniowiecznych murów miejskich. Brama Florjańska początkuje ulicę Floriańską.
Budynek PKO BP (1922–24), proj. arch. Adolf Szyszko-Bohusz i A. Tichy. Ten monumentalny gmach wybudowany został w latach 1922-1924 dla Pocztowej Kasy Oszczędności (PKO). Autorem projektu był znany polski architekt Adolf Szyszko-Bohusz (m.in. nadzorował prace renowacyjne na Wawelu). Budynek jest przykładem modernizmu w architekturze z elementami klasycyzującymi.
Akademia Sztuk Pięknych przy Placu Matejki.
Pomnik Jana Matejki - 12 listopada 2013 r niedaleko Barbakanu w Krakowie, naprzeciwko siedziby krakowskiej ASP odsłonięto pomnik Jana Matejki. Odlana z brązu postać artysty siedzącego w fotel wkomponowana jest w ramę obrazu. Całość umieszczona jest na cokole z czerwonego granitu z napisem Jan Matejko 1838-1893. Autorem projektu jest profesor krakowskiej ASP - Jan Tutaj.
Uniwersytet Jagielloński – Collegium Novum.
Pomnik Mikołaja Kopernika - powstał w 1899 r., a 8 czerwca 1900 r. został uroczyście odsłonięty na dziedzińcu Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego, według projektu Cypriana Godebskiego. W 1953 r. z inicjatywy Karola Estreichera pomnik został przeniesiony na Planty przy Collegium Witkowskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie stoi do dziś.
Inne zdjęcia związane z UJ.
Teatr im. Juliusza Słowackiego - teatr w Krakowie, otwarty 21 października 1893. Eklektyczny budynek teatralny stanął w miejscu wyburzonego w 1892 roku kościoła pod wezwaniem Ducha Świętego. Początkowo nosił nazwę "Teatr Miejski", ale w 1909 r. przemianowano go na Teatr im. Juliusza Słowackiego.
Pomnik Aleksandra Fredry - skwer przed Teatrem im. Juliusza Słowackiego zdobi pomnik wybitnego komediopisarza Aleksandra hr. Fredry. Obelisk pochodzący z 1900 r. jest dziełem twórcy wielu polskich pomników rzeźbiarza Cypriana Godebskiego.
Plac Kleparski to dawny rynek miasta Kleparz pochodzący z ok. 1366 r. Do połowy XIX w. plac ten był większy, bo obejmował również obszar placu Matejki i zabudowę przy Plantach. Rynek został podzielony w XIX i XX w. Na jego terenie zbudowano wiele reprezentacyjnych budowli m.in. Akademię Sztuk Pięknych. Na nowym placu Matejki stanął Pomnik Grunwaldzki odsłonięty w 1910 r. Układ zabudowy Rynku Kleparskiego z przełomu XIX i XX w. pokazuje makieta ustawiona na placu Matejki w pobliżu kościoła św. Floriana.
Kościół Przemienienia Pańskiego – zabytkowy kompleks sakralny, wraz z przylegającym do niego klasztorem pijarów, przy ulicy Pijarskiej 2 w Krakowie.
Kościół św. Floriana – parafialny kościół rzymskokatolicki, uniwersytecka kolegiata znajdująca się przy ul. Warszawskiej 1, na rogu placu Matejki w Krakowie. Jego lokalizację legenda łączy ze sprowadzeniem relikwii św. Floriana do Polski. Według tradycji w tym miejscu w 1184 roku stanęły woły wiozące szczątki świętego i nie ruszyły dopóty, dopóki nie zdecydowano się postawić tam świątyni dedykowanej temu męczennikowi.
Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty – zabytkowy kościół rzymskokatolicki, zajmujący wraz z klasztorem oo. Augustianów Eremitów obszar mieszczący się między ulicami Skałeczną, Augustiańską, Paulińską oraz Skałką w krakowskiej dzielnicy Kazimierz. Zespół ten jest jednym z najlepszych przykładów architektury gotyckiej w Polsce. Smukła i strzelista sylwetka świątyni, różnorodność form i detalu architektonicznego, bogactwo pamiątek średniowiecznych wyróżniają ten zespół w europejskim budownictwie z czasów dojrzałego gotyku.
Kościół Świętego Krzyża – zabytkowy, gotycki kościół rzymskokatolicki na krakowskim Starym Mieście, we wschodniej części placu Ducha Świętego, między Teatrem im. Juliusza Słowackiego a ul. św. Krzyża.
Kościół św. Bernardyna ze Sieny – wczesnobarokowy kościół rzymskokatolicki bernardynów, znajdujący się w Krakowie na Stradomiu, przy ul. Bernardyńskiej 2, u podnóża Wzgórza Wawelskiego.
Kościół Świętej Trójcy – zabytkowy kościół położony na Starym Mieście w Krakowie, przy ul. Stolarskiej 12, połączony z konwentem dominikanów.
Kościół Najświętszej Maryi Panny z Lourdes – zabytkowy kościół rzymskokatolicki przy ul. Misjonarskiej 37 w Krakowie. Zbudowany w latach 1892 – 1894. Zaprojektowany przez Stefana Żołdaniego w stylu neoromańskim i neogotyckim.
Pozostałe kościoły sfotografowane podczas zwiedzania Krakowa.
Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej - teatr w Krakowie, narodowa instytucja kultury, drugi najstarszy teatr w Polsce. Obok Teatru Narodowego w Warszawie i Teatru Wybrzeże w Gdańsku jest jedną z trzech narodowych scen dramatycznych, podlegających bezpośrednio Ministrowi Kultury. Jako jedyny polski teatr należy do Europejskiej Sieci Teatrów Mitos21, która skupia najważniejsze sceny teatralne w Europie... Działalność teatralną w budynku przy placu Szczepańskim wznowiono po zakończeniu II wojny światowej w 1945. W latach 1946–1954 teatr funkcjonował wraz z Teatrem im. Słowackiego w ramach Miejskich, a następnie Państwowych Teatrów Dramatycznych. W repertuarze przeważały przedstawienia z usankcjonowanego przez państwo nurtu socrealistycznego.
W 1901 na Plantach w Krakowie, między ulicami św. Tomasza i Szczepańską, ustawiono pomnik Artura Grottgera autorstwa Wacława Szymanowskiego. Na wysokim postumencie umieszczone jest popiersie Grottgera. Podstawa postumentu, wkomponowana w kamienną ławę o półkolistym kształcie, jest ozdobiona płaskorzeźbą wyobrażającą leżącego rycerza, która spływa na stopnie ławy, tworząc dodatkowy łącznik między cokołem a ławą. Całość umieszczona została na trawniku wzniesionym nieco nad poziom alejek plantowych.
Gmach Dworca Kolejowego został zbudowany w latach 1844-1847. Neorenesansowy pałac z ogrodem i skwerem powstał według projektu wrocławskiego architekta, Petera Rosenbauma. W XIX i XX w. był kilkakrotnie przebudowywany, wskutek czego niemal całkowicie utracił swój pierwotny wygląd. Nadal jednak jest to ważna atrakcja turystyczna. Z drugiej połowy XIX w. zachowały się fragmenty wiaty peronowej z dachem wspartym na żeliwnych kolumnach, kolumny podtrzymujące strop w południowej poczekalni, klatka schodowa oraz klasyczne podziały wnętrz w gmachu dworca.
Galeria Krakowska - jeszcze do niedawna wychodząc z Dworca Głównego, mieliśmy przed oczami swojski widok - dużo kramów, budki z kwiatami, dworzec autobusowy i bar "Smyk". To wszystko wyburzono w 2004 r. i wzniesiono galerię, którą nazwano Krakowską.
Na zdjęciach również okolice dworca i galerii.
Wierszowany mural, autorstwa Adama Ziemianina. Znajduje się u zbiegu ulic Piłsudskiego i Straszewskiego, tam gdzie stał budynek w którym mieścił się legendarny bar „Barcelona” .
Browar Kraków (początkowo Browar Johna, później Browar Krakowski i Fabryka Przetworów Słodowych J. Götza) – browar, który funkcjonował w Krakowie w latach 1840-2001. Od 6 kwietnia 2006 r. browar jest jednym z obiektów na trasie Krakowskiego Szlaku Techniki. Z historycznych budynków zachowały się: budynek wagi, magazyny, obiekty ekspedycyjne, suszarnia słodu i słodownia, kotłownia z 37-metrowym kominem, budynek w którym znajdowała się maszyna parowa, piwnice fermentacyjne i leżakowe, warzelnia, zespół rezydencjalny, budynki administracyjne i socjalne. Na dziedzińcu wyeksponowano urządzenie do nabijania obręczy na beczki oraz hydrauliczną pompę ciśnieniową.
Pomnik J. Piłsudskiego i Czynu Legionowego.
Jedynym miejscem w Polsce, gdzie zachowało się tak wiele zabytków architektury żydowskiej jest Kazimierz - dzielnica w południowo-wschodniej części Krakowa. Kazimierz, lokowany przez Kazimierza Wielkiego w 1335 r., aż do końca XVIII w. był osobnym miastem otoczonym grubymi murami. W okolicach Skałki jeszcze dzisiaj można zobaczyć fragmenty obwałowań. Pierwsze potwierdzone wzmianki o obecności Żydów w Małopolsce, właśnie w okolicach Krakowa, pochodzą z końca XII w. z kroniki Wincentego Kadłubka. Oficjalnie gmina żydowska powstała w Kazimierzu u schyłku XV w., a potomkowie Dawida utworzyli tu "Oppidum Judaeorum" (Miasto Żydowskie) - jedno z największych skupisk żydowskich w Europie oraz ośrodek intelektualny i kulturalny znany w całym kraju.
Plac Nowy - ukształtował się w XIX wieku. Na środku placu znajduje się "Okrąglak", owalny bydynek o funkcji hali targowej funkcjonujący do dziś. Wokół placu zlokalizowane są ciekawe, zabytkowe kamienice. Można poczuć tu smak i atmosferę prawdziwego, starego Kazimierza.
Synagoga Stara - późnogotycka, powstała pod koniec XV w. Jest najstarszą synagogą w Polsce. Po pożarze z 1557 r. odbudowana w 1570 r. - zachowano gotyckie mury, ale zmieniono ukształtowanie bryły, dodano wysoką attykę i renesansowy wystrój wnętrz. W latach 1904-1913 kolejna przebudowa nadała budowli cechy neorenesansowe. W czasie II wojny światowej synagoga została zniszczona, a dzieła sztuki zrabowane. W czasie remontu w latach 50. XX w. przywrócono jej wygląd gotycko-renesansowy. Obecnie zabytek jest siedzibą oddziału Muzeum Historycznego Miasta Krakowa - Dzieje i Kultura Żydów.
Synagoga Wysoka - późnorenesansowa (1556-1563). Nazwa pochodzi od niezwykłego usytuowania sali modlitwy dla mężczyzn na I piętrze; parter był przeznaczony na cele handlowe. Po zniszczeniach wojennych synagogę remontowano (1969-1971) - odkryto wówczas malowidła ścienne z hebrajskimi napisami. Wyremontowaną dawną synagogę połączono z sąsiednim budynkiem i przeznaczono na cele wystawowe.
Nowoczesna izraelska restauracja - HAMSA hummus & happiness israeli restobar.
Izraelski kolektyw Broken Fingaz z Hajfy stworzył podczas 24. FKŻ drugi festiwalowy mural. Na elewacji kamienicy przy placu Bawół 3 powstał przepiękny mural nawiązujący estetyką do twórczości Maurycego Liliena - wybitnego artysty art neuveau.
Ulica Szeroka 2. Restauracja „Arka Noego”.
Brama wejściowa do synagogi Wolfa Poppera.
Restauracja „Ariel”
Synagoga Remuh – synagoga znajdująca się na Kazimierzu w Krakowie, przy ulicy Szerokiej 40. Jest obecnie jedną z dwóch czynnych synagog w mieście i jedyną w której regularnie odbywają się nabożeństwa. Synagoga jest drugim najstarszym żydowskim domem modlitwy w Krakowie, poprzez co pierwotnie zwana była Nową. Jej obecna nazwa wywodzi się od hebrajskiego akronimu ReMU, רמ״א, Rabi – Mosze, którym w stosunku do Mojżesza Isserlesa posługiwali się członkowie gminy żydowskiej. Synagoga wraz z przylegającym do niej cmentarzem tworzą unikatowy i bezcenny zespół żydowskiej architektury i sztuki sakralnej sięgający XVI wieku.
Ulica Szeroka na Kazimierzu - w średniowieczu stanowiła centrum wsi Bawół, która w 1340 r. została włączona do miasta Kazimierz. Od końca XV wieku w pobliżu ulicy zaczęła osiedlać się ludność żydowska. Z czasem ukształtowała się tu odrębna dzielnica, oddzielona od Kazimierza własnymi murami miejskimi. Wokół ulicy skupiała się architekrtura sakralna i świecka. W XIX wieku większość zamożniejszych mieszkańców przeniosła się do innych dzielnic Krakowa, zaś okolice ul. Szerokiej stały się miejscem zamieszkania biedoty. W trakcie II wojny światowej zniszczono synagogi, a ludność żydowską przesiedlono do Podgórza. Po zakończeniu działań wojennych synagogi odbudowano.
Ostatnie takie zachowane podwórko na krakowskim Kazimierzu, gdzie można się dostać od strony ulic św. Józefa i Meiselsa. Dawniej takich podwórek było więcej, niestety do dziś przetrwało tylko to jedno - pozostałe zamurowano.
Pozostałe zdjęcia zrobione podczas zwiedzania Kazimierza.
Światowe centrum kultu Miłosierdzia Bożego - Sanktuarium mieściło się najpierw w obiekcie klasztornym Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, który powstał w 1891 roku jako fundacja księcia A. Lubomirskiego dla dziewcząt i kobiet potrzebujących głębokiej odnowy moralnej. W okresie międzywojennym w tym klasztorze żyła i zmarła s. M. Faustyna Kowalska (1905-1938), przez którą Chrystus Pan przekazał Kościołowi i światu orędzie o Bożym miłosierdziu. Przybliża ono tajemnicę miłosierdzia Bożego, wzywa do zaufania Panu Bogu i miłosiernej postawy wobec bliźnich, a także do głoszenia i wypraszania miłosierdzia Bożego dla świata m.in. przez praktykę nowych form kultu (obraz Jezusa Miłosiernego, święto Miłosierdzia, koronka do Miłosierdzia Bożego i godzina Miłosierdzia).
Teodor Talowski - tworzący na przełomie XIX i XX wieku architekt był jednym z bardziej oryginalnych twórców tamtych czasów. Jego projekty krakowskich kamienic to unikatowe dzieła, które trudno zaklasyfikować do jakiegoś stylu. Talowski bawił się formami, nie bał się kiczu, tworzył obiekty o indywidualnym charakterze. Cechą charakterystyczną jego realizacji są umieszczane na fasadach sentencje (głównie łacińskie).
Filharmonia im. Karola Szymanowskiego – najważniejsza i jedna z największych sal koncertowych Krakowa. Znajduje się w gmachu przy ul. Zwierzynieckiej 1 (róg. ul. Straszewskiego). Koncert inauguracyjny odbył się 3 lutego 1945 roku.
Pomnik Adama Stefana Sapiehy - Kardynał Adam Stefan Sapieha (1867-1951) był metropolitą krakowskim. Ze względu na swój nieugięty charakter nazywany był Księciem Niezłomnym. W 1946 r. wyświęcił na księdza Karola Wojtyłę, późniejszego Jana Pawła II, dla którego był wielkim autorytetem. W 1976 r. odsłonięto przy kościele św. Franciszka z Asyżu pomnik autorstwa Augusta Zamoyskiego.
Fontanna Fortepian Chopina - pomnik-fontanna projektu artystki Marii Jaremy. Woda w fontannie tryska z ośmiu strun i z czterech młoteczków znajdujących się naprzeciwko strun. Rzeźbę wykonano z zaprawy cementowej wzmocnionej włóknem szklanym.
Zalew na Zakrzówku - zalew powstał w 1990 roku w wyniku zalania starego kamieniołomu wapienia. Składa się z dwóch zbiorników połączonych ze sobą przesmykiem o szerokości ok. 25m.
Zdjęcia zrobione w różnych miejscach Krakowa, ulice, stare kamienice i nowe osiedla.
Umieszczone zdjęcia wykonano: kwiecień 2010, maj 2016