miasto w województwie dolnośląskim, siedziba powiatu lubińskiego i gminy wiejskiej Lubin. Leży na Wysoczyźnie Lubińskiej, nad rzeką Zimnicą.
Lubin leży w Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym. Powstanie Lubina i jego historia nie są do końca znane, ale dotychczasowe badania datują założenie miasta na rok 1170, a budowniczym miał być Bolesław Wysoki. Osada powstała na przecięciu się ważnych szlaków kupieckich, w związku z czym była zapewne miejscem odpoczynku wędrujących kupców. Jej nazwa pochodzi od staropolskiego imienia Luba. Według legendy, młodzieniec od tym imieniu miał wyzwolić tutejszych mieszkańców ze strachu, jaki rzucał na nich ogromny i niebezpieczny niedźwiedź. 23 VI 1310 roku w Głogowie 10 miast śląskich podpisuje umowę o zwalczaniu bandytyzmu na drogach. W imieniu Lubina występują : Henryk - wójt dziedziczny i Apeczko - rajca miejski. W 1312 roku powstaje dokument podziałowy księstwa głogowskiego wymienia "Castrum Lubyn". Biskup Wrocławski poleca krzyżowcom od Św. Ducha wybudować w Lubinie szpital. Lubin jest związany z przemysłem wydobywczym i przetwórczym rudy miedzi, której najbogatsze złoża w Europie znajdują się właśnie pod tym miastem. W związku z tym Lubin jest znany jako prężnie rozwijająca się stolica polskiej miedzi. Dodatkowo w lubińskich kopalniach należących do KGHM Polska Miedź SA wydobywa się również w sporych ilościach srebro. Sektor wydobywczy, choć rozbudowany tutaj do ogromnych rozmiarów, nie jest jedyną działalnością gospodarczą w tym rejonie. Lubin jest miastem, w którym narodziła się telefonia "Dialog". Miasto posiada również lotnisko międzynarodowe dla małych samolotów.
Stary Ratusz w Lubinie - został wzniesiony w roku 1768 w stylu barokowym, w XIX wieku został przebudowany. Obiekt został zniszczony w 1945 roku, a następnie odbudowany w roku 1950. Obecnie ratusz jest siedzibą banku i restauracji.Pierwszy renesansowy ratusz w Lubinie powstał w roku 1515, podczas dużej rozbudowy miasta[1]. Obiekt ten uległ zniszczeniu w pożarze w 1757 roku i został rozebrany, a na jego miejscu wniesiono w roku 1768 obecny budynek. Ratusz został znacznie przebudowany w XIX i XX wieku. Budowla uległa poważnym uszkodzeniom w roku 1945 w czasie działań wojennych i została odbudowana w 1950 roku, skutkiem czego utraciła w dużej mierze cechy stylowe. W 2010 roku ratusz został odrestaurowany, a jego wieżę pokryto miedzianą blachą. Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 14 kwietnia 1981 roku ratusz został wpisany do rejestru zabytków. Ratusz jest budowlą późnobarokowa wzniesioną na planie prostokąta, ma dwie kondygnacje i jest nakryty czterospadowym dachem mansardowym z lukarnami. Na kalenicy znajduje się obita miedzianą blachą wieżyczka z tarczami zegarowymi, zwieńczona barokowym hełmem z iglicą. Elewacje ożywiają płytkie ryzality zwieńczone trójkątnymi przyczółkami. Ryzalit na fasadzie zachodniej ma tympanon, na którym wśród ornamentów roślinnych widnieje herb miasta. Obecnie budynek ratusza jest siedzibą Cuprum Banku S.A. i restauracji.
Neogotycki kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa (1903). Wybudowana została w miejscu, w którym znajdowała się piętnastowieczna kapliczka. Usytuowany jest u zbiegu ulic Piastowskiej i Bolesława Chrobrego, w południowo - wschodniej części rynku. Jest to neogotycka świątynia, wybudowana na miejscu ufundowanej przez lubińskich szewców kaplicy Świętego Mikołaja z XV wieku. Budynek wykonany jest z cegły, posiada jednonawowe prezbiterium do którego dobudowana jest obszerna zakrystia. Ściany tej części świątyni podparte są przyporami. Wnętrze kościoła wyposażone jest dość skromnie i nie ma zabytkowego charakteru. Dach pokryty jest dachówką ceramiczną. W północno-wschodniej części umiejscowiona jest wieża dzwonnicy, a jej szczyty ozdobione są sterczynami. Świątynia była budowana sześć lat od 1900 do 1906, kiedy to została poświęcona.
Pomnik Pamięci Ofiar Lubina '82 - przy Wzgórzu Zamkowym znajduje się historyczne miejsce, gdzie 31 sierpnia 1982 roku miała miejsce tzw. zbrodnia lubińska - Milicja Obywatelska wraz z ZOMO tłumiąc demonstrację przeciwko stanowi wojennemu zastrzeliła trzy osoby a kilkadziesiąt raniła. 31 sierpnia 1992 roku, 10 lat po tych tragicznych wydarzeniach, został w tym miejscu odsłonięty oryginalny pomnik składający się z jedenastu głazów. Na każdym z nich są wyryte litery, które razem tworzą napis SOLIDARNOŚĆ. Na trzech głazach wsparty jest krzyż z odciśniętymi śladami butów i opon samochodowych.
Oprócz głównego pomnika, w miejscach, gdzie padły śmiertelne strzały ustawiono dwa mniejsze pomniki. Poświęcone są one Michałowi Adamowiczowi, Mieczysławowi Poźniakowi i Andrzejowi Trajkowskiem. Jeden z pomników ma formę głazu podtrzymujego krzyż a drugi składa się z dwóch głazów i krzyża. Projekt monumentu został opracowany przez Zbigniewa Frączkiewicza. W uroczystym odsłonięciu pomnika obecny był m.in. kardynał Henryk Gulbinowicz.
Pozostałości murów obronnych (XIV w.) z basztą bramy Legnickiej (przebudowana XIX w)
Aleja Kasztanowców Zwyczajnych - w ciągu ulicy Zamkowej w Lubinie znajduje się Aleja Kasztanowców Zwyczajnych będąca pomnikiem przyrody. Składa się z jedenastu pięknych okazów. Stanowi wspaniałe uzupełnienie flory lubińskiej starej części miasta.
Pomnik i tablice upamiętniające historię miasta - od strony ulicy Piastowskiej przy murze obronnym stoi kamień-pomnik poświęcony bohaterom II Armii Ludowej. Pomnik wzniesiono w 25-lecie utworzenia Ludowego Wojska Polskiego. Corocznie w rocznicę wybuchu II wojny światowej pod pomnikiem bohaterów odbywa się uroczysta ceremonia złożenia kwiatów przez kombatantów wojennych. Stojący obok fragment muru obronnego upamiętnia historię miasta i Polski. Na murze widnieją pamiątkowe tablice poświęcone m.in. Józefowi Piłsudskiemu, generałowi Władysławowi Sikorskiemu, Armii Krajowej.
Inne ciekawe miejsca w Lubinie.
Zamek - to nieistniejąca już budowla, która wraz z innymi budowlami gospodarczymi i warownymi wznosiła się na wzgórzu zamkowym w Lubinie. Do dziś zachowała się kaplica zamkowa, mieszcząca galerię. Od strony południowo-wschodniej teren zamkowy zajmowany był przez rezydencję książęcą, w przeciwległym narożniku znajdowała się zabudowa gospodarcza, na zachód wieża kamienna (wzniesiona na rzucie prostokąta o wym. 12x14 m) istniejąca do XVIII w., będąc najsilniejszym punktem oporu. W południowo-zachodniej części terenu znajdowała się kaplica zamkowa, fasadą zachodnią połączoną z murem obronnym. Mur obronny, dodatkowo chroniony fosą wodną, opasał cały teren od północy, wschodu i południa. Od strony południowo-wschodniej teren zamkowy zajmowany był przez rezydencję książęcą, w przeciwległym narożniku znajdowała się zabudowa gospodarcza, na zachód wieża kamienna (wzniesiona na rzucie prostokąta o wym. 12x14 m) istniejąca do XVIII w., będąc najsilniejszym punktem oporu. W południowo-zachodniej części terenu znajdowała się kaplica zamkowa, fasadą zachodnią połączoną z murem obronnym. Mur obronny, dodatkowo chroniony fosą wodną, opasał cały teren od północy, wschodu i południa. Kaplica zamkowa w Lubinie usytuowana jest na Wzgórzu Zamkowym. Kaplica to jedyny element pozostały po średniowiecznej zabudowie zamkowej. Data w tympanonie - 1349 - określa czas budowy. W XIV w. miała 3 ołtarze. Podczas wojny 30-letniej zniszczona, odbudowana w XVIII w., ponownie popadła w ruinę. Po odbudowie w poł. XIX w. służyła katolikom do 1908 r. następnie mieściła się w niej biblioteka diecezjalna. W 1945 r. obiekt został podpalony. Najcenniejszy jest tympanon nad portalem północnym z 1349 r., na którym ukazani zostali: w środku Chrystus Boleściwy, św. Jadwiga i św. Magdalena z prawej. Przez wiele lat po wojnie, obiekt pozbawiony dachu niszczał. Po remoncie budowlę adaptowano w 1990 r. na Galerię Zamkową.
Galeria handlowa "Cuprum arena" - jest wielofunkcyjnym obiektem o charakterze handlowo-usługowym, rekreacyjno-rozrywkowym oraz kulturalnym. Jest pierwszym obiektem handlowym na taką skalę nie tylko w Lubinie, ale w całym regionie Zagłębia Miedziowego. Budynek w kształcie koła ma powierzchnię całkowitą wynoszącą 76 tys. metrów kwadratowych. Budowę rozpoczęto w lipcu 2007 roku, a oficjalne otwarcie miało miejsce 9 maja 2009 roku.
Umieszczone zdjęcia wykonano: sierpień 2015