Bystrzyca Dolnawieś w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Świdnica.
Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach w 1149 roku. Jako posiadłość rycerska wymieniana w 1193 roku. Bystrzyca Dolna jest uważana za jedną z najwcześniejszych polskich osad w górnej części doliny Bystrzycy. Do nazwy dodano określenie "polnisch" w odróżnieniu od Bystrzycy Górnej, lokowanej na prawie niemieckim.
Bystrzyca Dolna leży przy drodze prowadzącej z Burkatowa do Świdnicy na prawym brzegu rzeki Bystrzycy. W jej południowej części znajduje się zespół pałacowo-parkowy.
We wsi, dawniej zwanej Nieder Weistritz znajduje się piękny zespół pałacowo - parkowy. Rezydencja powstała najpewniej w XVI w., jednak dzisiejszy jej charakter pochodzi z początku XIX w. Założenie powstało na rzucie prostokąta, jest dwukondygnacjowe, kryte dachem mansardowym z lukarnami. Dobudowane skrzydło, gdzie mieści się rozległy taras pochodzi najpewniej z początku XX w. Pałac z oficynami mieszkalnymi i gospodarczymi usytuowany jest po zachodniej stronie drogi. Fasada pałacu zwrócona jest na południowy-wschód, w kierunku wiejskiej drogi i płynącej do niej równolegle młynówki, oddzielającej pałac od majdanu folwarcznego. Zachowany od północnego wschodu pałacu kamienny mur odgradzał od części przypałacowej prawdopodobnie dawne ogrody warzywne czy sad. W pierwszych latach XIX wieku został założony w pobliżu pałacu staw. Teren przy pałacu od zachodu i południa otoczony jest skarpą, przy której zachowane są ponad 200 letnie dęby. Około lat 70. XIX wieku na tym terenie założono niewielki park z centralną polaną i małym ozdobnym stawem w jego południowo-wschodniej części (prawdopodobnie w początkach XX wieku przy stawie powstał taras z balustradą - zachowany fragmentarycznie). Pałac pełni funkcje budynku mieszkalnego.
Po wschodniej stronie szosy i młynówki usytuowana jest podkowa budynków folwarcznych pochodzących przeważnie z I poł. XIX w.
Umieszczone zdjęcia wykonano: czerwiec 2013