Niewodnikiwieś w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Dąbrowa.
Niewodniki położone są w środkowej części województwa opolskiego, na terenie gminy Dąbrowa nad rzeką Odra, pomiędzy wsiami Narok i Żelazna. Niewodniki centralnie przecina Potok Prószkowski. Niewodniki posiadają jeden przysiółek Henryków, znajdujący się w południowej części gruntów sołectwa. Z punktu widzenia geologicznego Niewodniki wraz z okolicą należą do jednostki zwanej Równiną Opolską. Dokonane do tej pory odkrycia archeologiczne świadczą o tym, że na terenie Niewodnik znaczący rozwój osadnictwa nastąpił dopiero w okresie średniowiecza (XII-XIV w. n.e.). W XIII wieku na Śląsku nastąpiła wielka ekspansja osadnictwa. Z tego okresu pochodzą najdawniejsze dane dotyczące Niewodnik. Pierwsze pisane wzmianki na temat wsi pochodzą właśnie z początku XIII wieku. Wtedy to już Niewodniki wraz z okolicznymi wsiami odprowadzały dziesięcinę na utrzymanie kościoła i szpitala w Skorogoszczy, co bezsprzecznie świadczy o tym, że wieś istniała znacznie wcześniej i jest jedną z najstarszych obok Sławic osad w gminie. Niewodniki o pierwotnej nazwie Nevodnizi (De Newodnik) powstała zapewne jako osada rzemieślnicza dla ludzi sporządzających sieci zwane niewodnikami.
Historia właścicieli Niewodnik jest przeogromna. Należy tu szczególnie wspomnieć ostatnich właścicieli Niewodnik Juliusa i Marię Wichelhaus, którzy przybyli tutaj z Niemiec z miejscowości Elberfeld. Młody Julius Wichelhaus w 1870 roku kupił majątek w Niewodnikach od Roberta Krause i dwa lata później obok starego dworu wybudował nowy bardziej okazały dwór w stylu francuskim i otoczył go nowym parkiem. Dzięki umiejętnemu i rozsądnemu zarządzaniu Julius Wichelhaus znacznie podwyższył wartość swojego majątku, który w 1890 roku miał powierzchnię około 505 ha, a Niewodniki rozwijały się wszechstronnie gospodarczo. W majątku hodowano m.in owce, krowy oraz konie. Po śmierci Juliusa w 1918 roku, majątek przejęła jego żona Maria von Carnap, która na początku lat 30-tych XX wieku zaadoptowała Elisabeth von Flotow, która po śmierci Marii Wichelhaus stała się prawowitą właścicielką Niewodnik. Zarządzanie posiadłością oddała w ręce Bernda von Wichelhaus właściciela Karczowa. Elisabeth von Flotow opuściła pałac w Niewodnikach 22 stycznia 1945 roku około godziny 13.00 w dniu wkroczenia wojsk sowieckich do Niewodnik. Po wojnie niezniszczony dwór przejęły Spółdzielnie Produkcyjne, PGR (Państwowe Gospodarstwo Rolne) oraz OKO(Opolski Kombinat Ogrodniczy). Po upadku OKO dwór był systematycznie dewastowany, okradany i dopiero przed tragiczną powodzią w roku 1997 przeszedł w ręce prywatne, w których to rezydencja wróciła do dawnego blasku i do niedawna była jedną z największych pereł Opolszczyzny.
Obecnie jednak pałac w Niewodnikach jest wystawiony na sprzedaż i jest zaniedbany z powodu nieprzeprowadzanych w nim bieżących remontów. Niestety popada w ruinę. Pałac otacza niewielki park, w którym podziwiać można rzeźby i fontannę. Zdjęcia pałacu robiliśmy kiedy był on jeszcze użytkowany i znajdował się w nim hotel.
Umieszczone zdjęcia wykonano: czerwiec, lipiec 2010