CZERWIĘCICE

http://polskiemiastawfotografii.blogspot.com/2010/10/czerwiecice.htmlCzerwięcice
wieś w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Rudnik.

Czerwięcice leżą w Kotlinie Raciborskiej, w południowo-zachodniej części województwa śląskiego, niedaleko rzeki Odry. Miejscowość położona jest na pagórkowatym terenie na lewym brzegu Odry. Czerwięcice od początku swojego istnienia należały do Górnego Śląska, a ściślej Księstwa Raciborskiego. W XIII w. istniała tutaj osada, którą odkrył w XIX w. niemiecki badacz Stöckel obok drogi prowadzącej do Sławikowa. Wieś pierwszy raz wzmiankowana była w latach 1272–1275, kiedy to była własnością rodu Lavensteinów. Rodzina ta była znana w tych okolicach, bowiem jej przedstawiciele byli ważnymi urzędnikami na dworze książąt raciborskich. W 1416 r. wieś była częścią dóbr książęcych, kiedy to Jan II Żelazny wymienił je w dokumencie fundacyjnym dla kolegiaty raciborskiej. Wieś należała do prałata raciborskiego, a dochody z niej czerpała kolegiata. W XVI w. wieś należała do rodziny Czerwięcickich. W latach 1712–1910 Czerwięcice były w posiadaniu rodziny von Wrochem, kiedy po śmierci Joanny Ludmiły von Holly wieś odziedziczył jej mąż, Karol Joachim von Wrochem. Po śmierci Wiktora von Wrochema majątek odziedziczyła jego córka Zofia, żona Hansa von Schimonsky. Rodzina von Schimonsky posiadała wieś do 1945 r.

Pałac stoi przy bocznej drodze i mieliśmy małe trudności by do niego trafić. Najlepiej spytać jakiegoś mieszkańca gdzie on się znajduje, zaoszczędzicie troszkę czasu na jego znalezienie. Pałac jest przepiękny ale kiedy tam byliśmy był zaniedbany. Słyszeliśmy, że nowy właściciel zajął się remontem więc za jakiś czas tam wrócimy by zobaczyć jakie są postępy prac remontowych.

Pałac Wrochemów i Schimonsky'ch – neorenesansowy, wybudowany w 1892 r., należał do rodzin von Wrochem i von Schimonsky do 1945 r., obecnie należy do osoby prywatnej, wokół ruin rozciąga się park z okazami starodrzewu. Neorenesansowy pałac to budynek murowany, z cegły, potynkowany, wzniesiony na planie zbliżonym do prostokąta, dwukondygnacjowy, całkowicie podpiwniczony, nakryty wysokim czterospadowym dachem z lukarnami. Elewacja pd. (ogrodowa), 11-osiowa, z dwoma ryzalitami bocznymi w formie wież i 3-osiowym ryzalitem środkowym zwieńczonym trójkątnym frontonem. Przed ryzalitem środkowym kolumnowo-filarowy portyk. Okna bocznych ryzalitów w bogatych obramieniach. W elewacji bocznej (wsch.) centralny ryzalit zwieńczony szczytem  z wolutowymi spływami i trójkątnym naczółkiem. Elewacje ozdabiają profilowane gzymsy kordonowy i koronujący. W budynku zachowany pierwotny układ pomieszczeń - dwutraktowy, z korytarzem i holem na osi. Pałac usytuowany jest na wzniesieniu górującym nad wioską, otacza go niewielki, zaniedbany park krajobrazowy.

















W miejscowości znajduje się kościół filialny pw. Matki Boskiej Różańcowej - klasycystyczny, pochodzący z I połowy XIX wieku, który początkowo był kaplicą z kryptą grobową rodziny von Wrochem. W 1999 r. kaplica została rozbudowana i przekształcona w kościółek, a sarkofagi z krypty grobowej przeniesiono do krypty na cmentarzu. Wewnątrz kościoła pozostawiono trzy płyty nagrobne rodziny von Wrochem oraz dwie płyty nagrobne z piaskowca wmurowane w zewnętrzną ścianę kaplicy.

Umieszczone zdjęcia wykonano: czerwiec 2011