NAKOMIADY

Nakomiady
wieś mazurska położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn.

Pierwsza wzmianka o Nakomiadach pochodzi z aktu wydanego przez komtura Bałgi (niem. Balga, ros. Wiesiołoje, obecnie w powiecie Bagrationowsk na terenie obwodu kaliningradzkiego) Konrada Kyburga w roku 1392. W roku 1402 przywilej dla wsi odnowiony został przez kolejnego komtura Bałgi Ulricha von Jungingena. Wieś była obsadzona na 70 włókach, w tym 7 włók dla sołtysa oraz 4 włóki dla proboszcza. Pierwszym sołtysem wsi był Tyle Lewe. Osadnicy zwolnieni byli przez okres 15 lat od podatku. Obowiązujący czynsz od włóki wynosił pół grzywny oraz po ćwierć szefela pszenicy i żyta. Obowiązywała także dziesięcina na rzecz kościoła. W roku 1437 podatek z Nakomiad wynosił 33,5 grzywny, w tym po 3 grzywny z dwóch karczm. Zakon krzyżacki miał monopol na przemiał zbóż. Mieszkańcy Nakomiad mieli młyn wodny od strony Salpiku. Za usługę przemielenia zboża płaciło się w naturze 20% ilości dostarczonego do młyna zboża. Młyn był przy strumieniu płynącym od Koczarek, obok Nakomiad do Gubra. Funkcjonował jeszcze pod koniec XVIII w. W drugiej połowie XIX w. w Nakomiadach było 625 mieszkańców (ewangelików). Były też tu 3 cegielnie. Do Rastemborka dochodziła poczta posłańcowa. W 1910 w Nakomiadach było 670 mieszkańców, w tym 308 na terenie majątku.

Pałac - (Pałac rodu von Hoverbeck, Pałac rodu von Redecker) to zespół pałacowy wraz z zespołem parkowym i licznymi zabudowaniami gospodarczymi. Pierwszy pałac Hoverbeckovie wznieśli w latach 1664–1680 w stylu barokowym, w 1705 rozpoczęto jego przebudowę i nadano dzisiejszy wygląd, w 1789 pałac i majątek przejął ród von Rodecker. Zespół pałacowo-parkowo-gospodarczy składa się z budynku pałacu głównego oraz aktualnie 180 ha terenu go otaczającego (przed wojną cały majątek miał powierzchnię 692 ha), na którym znajduje się park krajobrazowy, ogrody warzywne oraz liczne zabudowania folwarczno-gospodarcze. Sam pałac wraz z najbliższymi zabudowaniami i parkiem położony jest na wzniesieniu, które jest pozostałością po średniowiecznej krzyżackiej warowni Fliehburg, a które aktualnie wznosi się niemal 20 metrów ponad otaczający je teren. Budynek pałacu wybudowany został w drugiej poł. XVII wieku w stylu baroku holenderskiego, lecz ze względu na upodobania współczesnego właściciela Jana von Hoverbecka oraz architekta Józefa Piolę zawiera liczne elementy stylu klasycystycznego. Powierzchnia użytkowa wnętrz pałacu to około dwa tysiące m kw. Obiekt jest w całości dwukondygnacyjny oraz jako jedna z nielicznych budowli tego typu w dawnych Prusach Wschodnich dodatkowo posiada dwie kondygnacje sięgających 7 metrów pod ziemię piwnic. Niższa kondygnacja nie jest jednakże pozostałością po średniowiecznej warowni, lecz pochodzi z jednego z wcześniej istniejących w tym miejscu, lecz już nowożytnych, budynków. Pałac założony jest na planie klasycznego prostokąta i nakryty czterospadowym dachem. W osi budynku znajdują się dwa zdobione, trójkątne ryzality, jeden od strony ogrodowej, drugi mieszczący główne wejście do wnętrz od frontowej.


























Pałac otoczony jest 17-hektarowym zabytkowym parkiem krajobrazowym ze stawem z wyłożonym 200 tonami kamieni dnem, który został założony w XVIII wieku. Po wschodniej stronie założenia znajduje się przypałacowy ogród, który wciąż przechodzi rewitalizację i modernizację. Jego częścią jest regularny ogród warzywny oraz zielnik, które wzorowane są na największym regularnym ogrodzie warzywnym we Francji w Chateau Villandry i które są jedną z dziewięciu filii zamkowego ogrodu Montrésor pod Paryżem.














































Kaplica parkowa - wybudowana została przez Hermana i Augustę von Redecker w roku 1857 po śmierci ich dwóch synów. Pełniła dwie funkcje. Od wschodniej strony znajduje się wejście do kaplicy z zachowanymi we fragmentach freskami, od zachodniej po stromych schodach umiejscowiono zaś wejście do rodzinnego grobowca. Jeszcze przed II Wojną Światową w 1934 roku wszyscy zmarli członkowie rodziny von Redecker, w uroczystej procesji zostali przeniesieni z kaplicy na rodowy cmentarz w pobliskim Godzikowie. Gdyby nie to, najprawdopodobniej ich prochy po 1945 roku zostałyby zbezczeszczone, kiedy to w kaplicy urządzono „magazyn środków ochrony roślin”. To one spowodowały znaczne zniszczenia murów i tynków z malowidłami.




Manufaktura  ceramiczna w Nakomiadach powstała na początku XVIII wieku  na potrzeby rozbudowy Pałacu w Nakomiadach. Zaczęło się do wyrobu i wypalania cegły… Dzisiaj wykonuje repliki wielu modeli portali i pieców, płyty ścienne, kafelki i wiele innych ceramicznych dzieł sztuki.















Umieszczone zdjęcia wykonano: lipiec 2016