Grudynia Maławieś w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Pawłowiczki.
Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w łacińskim dokumencie z 1224 roku wydanym przez Wawrzyńca biskupa wrocławskiego gdzie zanotowana została w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Brudina”. Miejscowość wzmiankowana po łacinie jako Parvum Grudyn w roku 1354. W łacińskim dokumencie z 1228 roku wydanym przez Kazimierza I opolskiego zanotowana została w szeregu miejscowości założonych na prawie polskim iure polonico w formie Grudina. Nazwa została zgermanizowana później na Grauden. W 1855 we wsi było 35 domów i 240 mieszkańców. W owym czasie w Grudyni Małej hodowano owce.
Pałac rezydencja w stylu neorenesansowym w Grudyni Małej wzniesiony został w połowie XVIII wieku (ok.1755 roku) dla Karola von Dambrowka. W tym samym czasie zbudowany został spichlerz dworski, który obecnie znajduje się w Muzeum Wsi Opolskiej w Bierkowicach. W 1755 roku majątek odziedziczyła hrabina Anna Barbara, córka właściciela. Pięć lat później małżonkiem hrabiny został Jan von Schipp. W rękach tej rodziny rezydencja pozostała do 1835 roku, kiedy to jej zakupił ją Franciszek Schmidt z Dobrej. W 1870 roku majątek przejął jego wnuk, Rudolf. Od 1859 r. należał do barona Ernsta von Reibnitz. U schyłku XIX wieku właścicielami byli Hans i Anne Deloch. Oni to zbudowali nowy/obecny pałac oraz założyli park i ogród. Po II wojnie światowej pałac wraz z otaczającymi go budynkami dworskimi został przejęty przez miejscowy PGR. Obecnie znajduje się w rękach prywatnych i wygląda na opuszczony i zaniedbany. Do dziś zachowały się oryginalne kolumny jońskie podkreślające główne wejście. Park pałacowy z XIX/XX w. Pałac jak i otaczający go teren nie jest dostępny dla zwiedzających.
