Brzeg Dolnymiasto w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Brzeg Dolny. Miasto położone jest na prawym brzegu Odry.
Miejscowość wymieniana jest w dokumentach w roku 1353. Położenie osady nad rzeką przesądzało o zajęciach miejscowej ludności. Mieszkali tu przede wszystkim flisacy i rybacy. Do XVI w. wieś była najczęściej w posiadaniu rodu Hugowiczów i Falckenhainów. W 1561 r. ówczesny właściciel Brzegu Jan Falckenhain zbudował na Odrze jaz. Każdy przepływający przez jaz statek opłacał cło. Obok jazu funkcjonował duży młyn rzeczny. W czasie wojny trzydziestoletniej osada poniosła olbrzymie straty, które pogłębiła zaraza dziesiątkując miejscową ludność. Przełom w dziejach miejscowości nastąpił w roku 1660, kiedy właścicielem osady został Georg Abraham von Dyhern. W 1663 r. otrzymał od cesarza Leopolda I prawa miejskie dla swej miejscowości. W 1806 r. na wysokim brzegu Odry powyżej pałacu założono małą stocznię rzeczną. Tragiczne były losy Brzegu Dolnego w czasie II wojny światowej. Władze niemieckie wybrały otoczone lasami miasteczko do budowy zakładów chemicznych, których produkcja miała służyć potrzebom frontu. Po wojnie nastąpiła zmiana nazwy miasta na Brzeg Dolny. Jednocześnie, na okres 1945–1954, miejscowość pozbawiono praw miejskich. W 1948 r. miasto odzyskało dogodną łączność ze światem, głównie ze Śląskiem i odległym o 30 km Wrocławiem, przez odbudowane mosty - kolejowy na Odrze i drogowy na Widawie. Z osady typowo rybackiej, Brzeg zmienił się w małe senne miasteczko. Ożywiła je budowa fabryki chemicznej, która stała się głównym miejscem zatrudnienia mieszkańców. Była też zagrożeniem. Wybuch cysterny omal nie zmiótł miasta z powierzchni ziemi.
Pierwsze wzmianki o założeniu pałacowym w Brzegu Dolnym (dawna nazwa: Dyhernfurth) pochodzą z 1638 r. Składało się ono wówczas z dworu, stodoły, obory i dwóch stajni. Barokowy pałac powstał w 1660 r. z inicjatywy hrabiego Georga Abrahama von Dyhrn. Okazała, dwukondygnacyjna budowla sąsiadowała z dwoma folwarkami oraz, usytuowanymi pomiędzy nimi, browarem i szkołą. W południowej i wschodniej stronie pałacu założono ogród ozdobny, z oranżerią, cieplarnią oraz domem dla służby. W skład posiadłości wchodził też zwierzyniec. W 1770 r., kiedy właścicielem Brzegu dolnego był Karl Georg von Hoym, zaczęto rozbudowę pałacu. Autorem projektu został architekt Fryderyka Wielkiego, twórca m.in. Bramy Brandenburskiej, Karl Gotthard Langhans. Rezydencja zyskała dwa skrzydła, nieopodal wzniesiono budynek dla urzędników, zwany małym pałacem. Architekt zaprojektował również ogród - pierwszy na Śląsku nawiązujący do naturalnych form przyrody. Inspiracją do jego powstania mógł być park w Wörlitz koło Dessau. Założenie parkowe, z wydzielonymi trzema strefami (rozrywkową, związaną z pracą oraz strefą zadumy), ukończono w 1788 r., sam pałac zaś ok. 1800 r. W 1807 r., po śmierci hrabiego, majątek przeszedł w ręce jego córki. Następnie, w połowie XIX w. przejęła go hrabina Tonny Biron von Lazareff. Pałacowi nadano wówczas charakter renesansowych zamków znad Loary, we wnętrzu pojawiło się wiele unikatowych dzieł sztuki, m.in. obrazy Valázqueza i Ruisdaela. Ogród przekształcono w stylu neorenesansowym. W 1945 r. rezydencję opuścił ostatni z przedstawicieli rodu Hoymów – hrabia Thassilo von Saurma–Hoym. Wkrótce budynek spłonął (najprawdopodobniej został podpalony przez rosyjskich żołnierzy). W latach 50. XX w., podczas odbudowy, kształt pałacu uległ znacznej zmianie. Obecnie mieści się tu siedziba Dolnobrzeskiego Ośrodka Kultury oraz Urzędu Miejskiego. Park, pozbawiony większości dawnych zabudowań, jest ogólnodostępny.
Więcej zdjęć pałacu na stronie: http://majkad.blogspot.com/
Innym wartym zobaczenia zabytkiem w Brzegu Dolnym jest kościół p.w. MB Szkaplerznej. Pierwotnie była to świątynia ewangelicka, wzniesiona w XVII w. Restaurowano ją w 1843 r. Z dawnego kościoła pozostała jedynie wieża z 1742 r. W latach 1897–1899 do wieży dobudowano kościół w obecnej formie. W latach 1957–1960 oraz w 1980 był on remontowany. Budynek jest murowany, założony na planie prostokąta, z kwadratową wieżą, nakryty dwuspadowym dachem. We wnętrzu zobaczyć można dwie kondygnacje empor. Zachował się wystrój z czasów powstania kościoła. Świątynia znajduje się przy rynku.
Inne zdjęcia zrobione w mieście
