Gostyninmiasto w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, siedziba gminy miejskiej Gostynin.
Gostynin był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego w starostwie gostynińskim w ziemi gostynińskiej województwa rawskiego w 1792 roku. Dawniej leżało po lewym brzegu rzeki Skrwy, obecnie znajduje się po obu stronach rzeki. Znajduje się tu zamek książęcy na wzgórzu po lewej stronie rzeki (500 metrów od centrum miasta). W okolicy liczne jeziora np. Kocioł, Bratoszewo i Białe. Malowniczo położone tereny, czyste środowisko naturalne, bogactwo fauny i flory tworzą sprzyjające warunki dla turystów szukających odpoczynku i relaksu poprzez kontakt z przyrodą. Najważniejszymi walorami środowiska przyrodniczego są tereny leśne oraz doliny rzeczne Skrwy i Osetnicy z występującymi w ich obrębie naturalnymi i sztucznymi zbiornikami wodnymi. Charakteryzują się one drugą klasą czystości wody, a zatem nadają się do kąpieli. Miasto ma swoją ciekawą historię. Nazwa Gostynin po raz pierwszy pojawiła się w źródłach z 1279 r. Od 1319 r. poświadczona jest źródłowo gostynińska hierarchia grodowa, przekształcona w hierarchię ziemską. Pierwszym kasztelanem był kasztelan gostyniński Paweł – dokument z 1345 r. Przez ziemię gostynińską prowadziły szlaki komunikacyjno-handlowe z Kujaw na Mazowsze Środkowe i Ruś. Rozwój Mazowsza był widoczny od czasów panowania na na tym terenie księcia Siemowita III. Jego następca Siemowit IV w 1382 r. nadał osadzie prawa miejskie, lokując ją na prawie chełmińskim. Przywilej ten zatwierdził król Kazimierz Jagiellończyk Siemowit IV rozbudował Zamek Gostyniński w 1611 r. po bitwie pod Kłuszynem. Ten sam zamek stał się miejscem uwięzienia cara rosyjskiego Wasyla Szujskiego z braćmi Dymitrem i Iwanem oraz bratową Katarzyną. W rok później zmarł car Rosji, a po nim jego brat Dymitrij i jego żona. W II połowie XIX wieku sytuacja ekonomiczna miasta się ustabilizowała, a Gostynin rozwijał. W okresie międzywojennym miasto zamieszkiwało około 2 tys. Żydów. W 1975 roku Gostynin stracił status miasta powiatowego. Do najważniejszych zabytków zalicza się: Zamek Gostyniński z XIV wieku, Ratusz Miejski z XIX wieku, Budynek Urzędu Miasta z XIX wieku, Budynek Kramów z 1927 roku, XIX-wieczny Zajazd, a także budynek Liceum Ogólnokształcącego z 1907 r., kaplica św. Jakuba z XI wieku oraz kamienica z 1828 roku.
Zamek w Gostyninie – zespół budynków mieszczących hotel i restaurację wzniesionych w miejscu nieistniejącego zamku, który był położony na wzgórzu nad Skrwą Lewą. Po najechaniu w 1286 roku przez księcia Konrada II czerskiego i wspierających go Litwinów grodu położonego na Łysej Górze nad Jeziorem Kocioł, gród ten został odbudowany przez Łokietka. W 1300 roku należący do sprzymierzonego z Łokietkiem księcia Bolesława II płockiego gród, obronił się przed oblężeniem króla Wacława II Czeskiego. W lipcu 1327 roku po odmowie złożenia hołdu przez księcia Wacława (Wańkę) płockiego, gród odparł oblężenie oddziałów księcia Władysława Łokietka. Prawdopodobnie jednak rozwój osady w miejscu dzisiejszego miasta, spowodowała, że stary gród i znajdujące się przy nim podgrodzie podupadły. W związku z tym gród na Łysej Górze opuszczono i podjęto pod koniec XIV wieku budowę nowej siedziby książęcej na skraju nadrzecznego stromego cypla, na zachód od nowej osady, której książę mazowiecki Siemowit IV nadał w 1382 roku prawa miejskie.
