Lubaszwieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Lubasz.
Wieś szlachecka położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[1]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Lubasz. We wsi znajduje się późnobarokowy kościół parafialny oraz barokowy pałac z parkiem krajobrazowym, przebudowywany w późniejszych epokach. Od wschodu wieś ograniczają brzegi jeziora Lubaskiego. We wsi znajduje jezioro o 1. klasie czystości, ośrodek wypoczynkowy z polem biwakowym oraz domki letniskowe. Wszystko zostało gruntownie zmodernizowane ze środków zewnętrznych. We wsi jest jedna szkoła podstawowa, dwa gimnazja w tym jedno niepubliczne oraz zespół szkół ponadgimnazjalnych Edukacja Lubasz. Dla najmłodszych działa przedszkole Bajka. Na terenie wsi czynna jest hala sportowa ze ścianą wspinaczkową i siłownią. Na terenie ośrodka wypoczynkowego znajduje się zespół boisk Orlik a na ulicy Szkolnej boisko wielofunkcyjne z gumową nawierzchnią. W Lubaszu działa klub sportowy Radwan Lubasz. Piłkarze obecnie grają w V lidze (klasa okręgowa). Stadion Radwanu posiada plastikowe krzesełka i jest oświetlony. Obecnie Lubasz liczy ponad 3000 mieszkańców. Lubasz podzielony jest na kilka osiedli - Osiedle Górczyn, Osiedle Gorajskie oraz Osiedle Glinki.
Jezioro Lubaskie – jest to jedyne w Puszczy Noteckiej jezioro moreny dennej typu przyozowego. Powierzchnia ogólna jeziora wynosi 41,44 ha, natomiast według różnych źródeł powierzchnia zwierciadła wody wynosi 40,46 lub 36,5 ha lub też 41,5. Na zachodnim brzegu jeziora znajduje się strzeżone kąpielisko oraz kemping. Na jeziorze w Lubaszu wyznaczono kąpielisko obejmujące 120 m linii brzegowej. Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Lubaskie, mimo to w publikacjach występuje ono pod nazwami Jezioro Wielkie lub Jezioro Duże, a nazwa Jezioro Lubaskie wymieniona jest jako inna nazwa tego jeziora. Pod nazwą Jezioro Duże jezioro występuje także na mapach topograficznych.
Kościół pw. Narodzenia NMP - wybudowany w latach 1750-61 staraniem Maksymiliana Bończy Miaskowskiego, wojewody kaliskiego. Jest budynkiem jednonawowym, z nieco węższym prezbiterium i dwiema kaplicami przylegającymi do nawy. Po bokach fasady wznoszą się dwie wieże. Wnętrze przykrywa strop ozdobiony polichromią wykonaną w 1937 r. przez Wacława Taranczewskiego. Jednolite rokokowe wyposażenie – m.in. sześć ołtarzy, ambona i odpowiadająca jej chrzcielnica – pochodzi z około 1760 r. Sama misa chrzcielna jest skryta za małymi drzwiczkami wewnątrz chrzcielnicy. W ołtarzu głównym znajduje się cudowny obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, malowany na desce prawdopodobnie w XVI w. Otoczony adoracją wiernych wizerunek został koronowany już w XVIII stuleciu., zyskał miano Matki Boskiej Królowej Rodzin. Korony oraz otaczające obraz wota skradziono w 1984 r.; obraz ponownie ozdobiono koronami papieskimi w 2000 r.
Przed bramą wiodącą na teren kościoła z drugiej strony ulicy na wzgórzu wybudowano w 1856r. dzwonnicę w stylu gotyku angielskiego, kształtem przypomina wierze.
Pałac - pierwotnie istniał tutaj dwór drewniany. Pałac zbudowany W końcu XVIII stulecia nastąpiła gruntowna przebudowa. Dalsze przebudowy miały miejsce w pierwszej połowie XIX wieku oraz w 1911 roku z inicjatywy Szudrzyńskich. Pałac klasycystyczny, częściowo pseudo-klasycystyczny z połowy XVIII wieku zbudowany dla Miaskowskich. Budynek zbudowany na kształcie litery T.W elewacji frontowej znajduje się charakterystyczny podcień wsparty na dziesięciu kolumnach. W elewacji ogrodowej znajduje się czterokolumnowy portyk. Park krajobrazowy z XVIII wieku. Bogaty drzewostan z licznymi pomnikami przyrody.
Umieszczone zdjęcia wykonano: sierpień 2010