KRAPKOWICE

http://polskiemiastawfotografii.blogspot.com/2010/10/krapkowice.htmlKrapkowice
miasto w województwie opolskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Krapkowice oraz powiatu krapkowickiego. Historycznie Krapkowice leżą na Górnym Śląsku.

Miasto położone po obu stronach rzeki Odry, na skrzyżowaniu szlaków komunikacyjnych z Opola do Kędzierzyna-Koźla i Raciborza oraz z Nysy i Prudnika do Strzelec Opolskich. Historycznie Krapkowice położone są na Górnym Śląsku. Miasto znajdowało się na trasie szlaku bursztynowego. Osada Chrapkowice była wzmiankowana w r. 1204. W 1275 r. osadę lokowano na prawie magdeburskim. Rozwojowi miasta sprzyjało korzystne położenie przy ważnych szlakach handlowych z południa na północ i z zachodu na wschód. Od 1327 r. Krapkowice znajdowały się pod zwierzchnictwem Czech i dzieliły losy polityczne Śląska. W 1400 r, w mieście żyło ok. 1,6 tys. mieszkańców. W 1428 r. miasto zostało splądrowane przez husytów. Na początku XVI w. wybudowano zamek oraz mury obronne miasta z trzema basztami. Wybudowano także drewniany most na Odrze, który połączył Krapkowice z sąsiednim miastem Otmęt, położonym na prawym brzegu rzeki. W 1534 r. w mieście żyło ok. 400 mieszkańców. Do 1562 r. Krapkowice były własnością książąt opolskich, lecz po wygaśnięciu linii książąt opolskich, miasto przeszło pod panowanie Habsburgów. Podczas wojny trzydziestoletniej (1618–1648) doszło do kolejnych zniszczeń miasta. Od 1742 r. Krapkowice znajdowały się w państwie pruskim, pod niemiecką nazwą Krappitz. W 1758 r. żyło tu 628 mieszkańców. W 1772 r. wielki pożar zniszczył całe miasto. Zniszczenia szybko odbudowano. W 1834 r. w Krapkowicach żyło już 2.157 mieszkańców. W latach 1841, 1852 i 1854 pożary niszczyły miasto. Po długich latach zastoju rozwój Krapkowic rozpoczął się dopiero pod koniec XIX w. i był związany z napływem kontrybucji wojennych, które Francja wypłacała Prusom po wojnie 1871 r. Dzięki tym środkom w 1887 r. wybudowano nowy most na Odrze, a w 1896 r. uruchomiono linię kolejową. W latach 1890–1896 przeprowadzono regulację biegu Odry i wybudowano śluzy, które ułatwiły żeglugę rzeczną. W 1895 r. w mieście żyło 2.758 mieszkańców. Podczas II wojny światowej Krapkowice nie zostały zniszczone. W styczniu 1945 r. miasto zostało zajęte przez wojska radzieckie, a następnie przyłączone do Polski.

Krapkowice są miejscem, gdzie spotykają się dwie rzeki. U podnóża zamku do Odry uchodzi Osobłoga zwana w języku czeskim Osoblahą. W bezpośrednim sąsiedztwie ujścia powstała w 2011 r. marina, w której mogą cumować jachty oraz motorówki. Marina powstała staraniem powołanego w 2011 r. Stowarzyszenia Port Jachtowy Krapkowice. Miejsce to stało się szybko jednym z popularniejszych miejsc miasta, w którym organizowane są różne imprezy. Tutaj też można wypożyczyć sprzęt pływający, a osoby spoza Krapkowic mają możliwość rozbicia namiotu na polu namiotowym.






























Młyn zamkowy z 1852 r. - nad rzeką Osłobogą, w pobliżu zamku znajduje się imponujący obiekt, w którym działa dziś hotel i restauracja „Zamkowy Młyn”. Swoją nazwę reprezentacyjny gościniec zawdzięcza przeszłości obiektu, w którym się mieści. W 1852 r. nad Osłobogą zbudowano młyn, który był jednym z czterech funkcjonujących w mieście. Z biegiem lat podlegał rozbudowom. Składał się z zespołu kilkukondygnacyjnych budynków. Początkowo jego napęd stanowiły wody rzeki z czasem wyparte przez napęd parowy, a w końcu elektryczny. Młyn nazywany zamkowym należał do rodziny Saltzbrunn. Po 1945 r. został upaństwowiony i stał się jednym z młynów Polskich Zakładów Zbożowych w Brzegu. Po jego sprzedaży w prywatne ręce w pierwszej dekadzie XXI wieku zaadaptowany został na hotel.







Rynek - najbardziej reprezentacyjną częścią miasta jest rynek mający charakterystyczny dla okresu średniowiecza układ zabudowy - fontanna na środku rynku, wokół stare kamieniczki, jedna obok drugiej, ulokowane na obwodzie prostokąta. Najstarsza, narożna, późnobarokowa kamienica pochodzi z XVIII w. (spalona w 1945 r., odbudowana w 1950 r.). Każdego dnia w samo południe na krapkowickim rynku można usłyszeć hejnał Krapkowic, dobiegający z pobliskiej Wieży Bramy Górnej, którą również warto zobaczyć. Urokliwe również są uliczki dochodzące do rynku, warto nimi pospacerować.















































Kościół Św. Mikołaja - jest to kościół usytuowany w okolicy rynku, jeden z najciekawszych świątyń w regionie. Wspomniano o nim w dokumentach już w 1330 roku. Budowla kościelna powstała pod koniec XIV wieku . Po pożarze w 1722 roku został gruntownie przebudowany. Pomimo tego do dzisiaj zachowało się wiele elementów gotyckiej architektury. Należą do nich sklepienia żebrowe w prezbiterium, a tak ze skarpy gotyckie na zewnątrz oraz rzeźbiarskie elementy w fasadzie, przedstawiające ludzkie twarze. Są to unikatowe w skali regionu przykłady średniowiecznej rzeźby.




Kościół Miłosierdzia Bożego z 1858 r. - gmina ewangelicka w 1826 r. otrzymała pozwolenie z biura cesarza Prus na budowę kościoła. W 1854 r. odbyło się uroczyste położenie kamienia węgielnego a 8 listopada 1858 r. nastąpiło poświęcenie kościoła. Kościół zamknięto w 1960 r. z powodu niewielkiej liczby ewangelików. Przez następne 25 lat obiekt stał pusty. Dopiero z inicjatywy biskupa ordynariusza Alfonsa Nossola Diecezja Opolska pozyskała kościół od ewangelików. Po przeprowadzeniu generalnego remontu, 16 października 2004 roku bp Paweł Stobrawa poświęcił kościół i zawierzył go Bożemu Miłosierdziu.


Baszta - wieża Bramy Górnej zbudowana została w II poł. XIV wieku , przebudowana ok 1580 r.Baszta wykonana jest z kamienia łamanego w stylu gotycko- renesansowym. Jest to budowla prostokątna , trójkondygnacyjna w przyziemiu sklepiona kolebkowo.Nad gzymsem koronującym umieszczono attykę z fryzem arkadowym oraz grzebieniem złożonym ze sterczyn i szczycików. We wnękach fryzu znajdują się strzelnice kluczowe. Na poszczególnych kondygnacjach znajdują się wystawy plastyczne prezentujące najciekawsze obiekty i miejsca ziemi krapkowickiej. Atrakcję stanowi również taras widokowy, z którego podziwiać można najbliższą okolicę – Górę Św. Anny czy tez panoramę Gór Opawskich.





Zamek - podobnie jak miasto powstał przy ujściu rzeki Osobłogi i Odry. Zamek wyróżnia się w krajobrazie Krapkowic jako późnorenesansowa budowla w kształcie czworoboku. Wjazd na dziedziniec prowadzi przez jedną tylko bramę zbudowaną w kształcie tunelu przebijającego masyw budynku zamkowego. Kiedy cesarz Ferdynand popadł w ogromne długi został zmuszonyoddać miasto w zastaw JoachimowiBuchcie z Otmętu za jedyne 6500 talarów. W 1582 r. cesarz Rudolf II sprzedał miasto Hansowi von Redern za 1600 dolarów. To Redernom zawdzięczamy dzisiejszy wygląd architektoniczny Krapkowic. Ród w 1678r. wybudował zamek 2 piętrowy, 4 skrzydłowy z dziedzińcem pośrodku. Zamek krapkowicki nie był zamieszkany, ponieważ właściciele mieli swoją siedzibę w Rogowie Opolskim. W 1765 r. linia Redernów wygasła, a ostatnia dziedziczka rodu sprzedała swój majątek grafowi Haugwitzowi. W latach 1806-1807 znajdowała się w nim tkalnia. Podczas wojen napoleońskich (oblężenie Koźla ) utworzono w nim szpital polowy dla wojsk francuskich. Został on wtedy doszczętnie zniszczony. Po pożarze miastaw 1854r. obiekt odbudowano, ale obniżono go o jedno piętro. Przez pewien czas mieściły się w zamkowych komnatach: manufaktura sukiennicza, szkoła ewangelicka, a także loża masońska. Zamek był własnoscia rodziny von Haugwitz do 1945 roku. Po wojnie został odrestaurowany i od 1947 r. mieści się w nim szkoła średnia.




































Średniowieczne mury miejskie - wiadomo, że w Krapkowicach od XIV w. do 1829 roku istniały mury miejskie z czterema bramami . Pierwsze wzmianki na temat budowy murów miejskich pochodzą z 1384 o 1418 roku. Mury wzniesione z kamienia łamanego były wielokrotnie przekształcane i odnawiane. Na początku XIX w. zburzono bramę Odrzańską a potem Górną. W latach 1840 -1860 następuje niwelacja fosy miejskiej i rozbiórka kolejnych dwóch bram: Kozielskiej i Opolskiej. Ok 1895 roku wyburzono znaczną część murów. Z obwarowań do czasów współczesnych zachowały się : XIV wieczna wieża bramy Górnej z przyległą partią murów obronnych na ulicy Basztowej, fragmenty murów w północno-wschodnim narożniku miasta oraz obniżony ciąg murów w części południowo-zachodniej.





Kapliczka z Pietą i św. Janem Nepomucenem - Krapkowice, jak niemal każde miasto mają wiele ciekawych atrakcji, które często uchodzą uwadze. Wielokrotnie przechodzimy obok nich, by pewnego dnia je odkryć. Jedną z takich ciekawostek miasta jest oryginalna kapliczka przy ulicy Sądowej. Jest to murowany, dwupoziomowy, słupowy obiekt, a w jego niszach zobaczyć można dwie rzeźby Piety oraz św. Jana Nepomucena. Kapliczka pochodząca z drugiej połowy XIX wieku stoi na granicy posesji nr 8 i 10. Ujęto ją w gminnej ewidencji zabytków. Obok kapliczni pod numerem 8 znajduje się dom zakonny elżbietanek z 1866 r.




Remiza strażacka (XIX/XX w.) - Krapkowice mające swój średniowieczny rodowód rozwijały się w widłach Odry i Osoblahy. Przy zamku wytyczono w XIII wieku strukturę miejską wraz z rynkiem. Przez wieku zabudowę miasta tworzyły drewniane budynki z ratuszem na czele. Obiekty te wielokrotnie ulegały niszczeniu w wyniku pożarów nawiedzających miasto. Szczególnie tragiczny okres przypadł na pierwszą połowę XIX wieku, gdy w kilku pożarach spłonęła znaczna część miasta wraz z ratuszem, którego już nie odbudowano. W miejscu zniszczonych domów zaczęto wznosić murowane kamienice. Zakupiono również sprzęt gaśniczy, a dla strażaków wzniesiono remizę. Krapkowicka remiza strażacka została wzniesiona na przełomie XIX/XX w. przy ulicy Sądowej. Murowany budynek z elementami z pruskiego muru mieścił stanowiska dla czterech wozów gaśniczych. Z lewej strony usytuowano drewnianą wieżę do suszenia węży strażackich. Remiza służyła strażakom do czasów ostatniej wojny. Później garaże miało tu pogotowie ratunkowe, a po przeniesieniu magazyny.


Zakłady papiernicze - są jednym z najstarszych, działających do dziś, zakładów przemysłowych na Opolszczyźnie. Wybudowane w 1898 r., produkcję papieru rozpoczęły w 1901 r. Bryłę jednej z budowli przemysłowych wieńczy oryginalna wieża.


Umieszczone zdjęcia wykonano: kwiecień 2011