Długopole-Zdrójwieś uzdrowiskowa w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka.
Długopole-Zdrój to niewielka sudecka miejscowość uzdrowiskowo - wypoczynkowa, pięknie położona nad brzegiem Nysy Kłodzkiej, usytuowana na wysokości 370-400 m n.p.m. u stóp Gór Bystrzyckich. Panujący tu łagodny klimat śródgórski, wiele słonecznych dni, zmienność ciśnienia cząstkowego tlenu i czystość górskiego powietrza wpływają korzystnie na czynność układu krążenia, układu oddechowego i czynność krwiotwórczą. Panujące tu warunki klimatyczne sprzyjają wypoczynkowi, rehabilitacji i leczeniu.
Pierwsze wzmianki o Długopolu pochodzą z XIV wieku. Na terenie dzisiejszego uzdrowiska, prawdopodobnie u wylotu Bukowej Doliny znajdował się młyn, własność rodziny von Glubos.
W 1563 roku wrocławscy przedsiębiorcy zaczęli eksploatację ałunu (kruchego minerału występującego w formie skupień ziarnistych lub nacieków o właściwościach ściągajaco-aseptycznych) w sztolni pod nazwą „Gab Gottes” („Stąpanie Boga”) należącej wrocławskiego domu handlowego. Kopalnie zamknięto po niespełna trzydziestu latach. Podczas zwału w sztolni ałunu trysnęło źródło wody mineralnej. W 1817 r. powstaje pierwszy dom zdrojowy, a kilka lat później park i pierwsza pijalnia wody mineralnej. Kolejną ważną datą w historii miejscowości było powstanie chłopów z Długopola i okolicznych wiosek pod Bystrzycą krwawo stłumione przez Lisowczyków 5 czerwca 1622 roku. Podstawą lecznictwa w uzdrowisku są wody źródlane o charakterze szczaw. Pochodzą one z trzech źródeł „Renata”, „Emilia” i „Kazimierz” i są wykorzystywane zarówno do kuracji pitnej jak i do kąpieli. W uzdrowisku leczone są głównie choroby wątroby, układu krążenia oraz stany wyczerpania fizycznego i nerwowego. Centrum uzdrowiska stanowi park zdrojowy z bujnym drzewostanem, pijalnią wód mineralnych i alejkami spacerowymi, a dodatkowym atutem miejscowości jest położenie przy międzynarodowej trasie komunikacyjnej i bliskość do granic państwa.
Na obszarze uzdrowiska znajdują się 3 źródła wody leczniczej − należą do nich ujęcia:
„Emilia” – woda słabo zmineralizowana 0,08% wodorowęglanowa, wapniowa, magnezowa, radonowa, żelazista;
„Kazimierz” – woda mineralna 0,11% wodorowęglanowa, wapniowa, magnezowa, sodowa, żelazista;
„Renata” – woda mineralna 0,13% wodorowęglanowa, wapniowa, magnezowa, sodowa, krzemowa, żelazista.
Podczas pobytu w Długopolu Zdrój zamieszkaliśmy na Wzgórzu Magnolii. Jest to przeurocze miejsce, które polecamy wszystkim tym, którzy chcieli by odpocząć i pomedytować w spokoju.
Zabytkowymi obiektami w uzdrowisku są:
- park uzdrowiskowy z początku XIX wieku, z publicznym ujęciem wody mineralnej;
- łazienki, obecnie Zakład Przyrodoleczniczy „Karol” z 1839 roku, przebudowany w latach 1870-1871;
- drewniana hala spacerowa, obecnie Dom Zdrojowy, z początku XX wieku, przebudowana w 1930 roku.
Wzgórze Magnolii
Umieszczone zdjęcia wykonano: październik 2016