Kryspinówwieś w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Liszki, tuż przy zachodniej granicy Krakowa.
Wieś opactwa benedyktynów tynieckich w powiecie proszowickim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. W tej miejscowości znajduje się Jaskinia Kryspinowska – jedna z największych jaskiń Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Popularnym wśród krakowian miejscem wypoczynku są Zalew Na Piaskach i Zalew Budzyński, popularnie zwane Zalewem Kryspinowskim lub po prostu Kryspinowem. Są to dwa duże zbiorniki wodne powstałe na miejscu wyrobisk piaskowni; w rzeczywistości znajdują się one już na terenie sąsiedniego Budzynia i Cholerzyna. Pierwsza informacja wymieniająca nazwę wsi pochodzi z roku 1311. Śmierdząca należała wtedy do dóbr opactwa tynieckiego. Władysław Łokietek, dokumentem z 21 grudnia odebrał sołtystwa we wsiach Śmierdząca i Kaszów niejakiemu Zudrmannowi z Pisar, karząc go w ten sposób za udział w buncie wójta Alberta i zwrócił je opactwu. Nazwa Kryspinów pochodzi od imienia hrabiego Kryspina Żeleńskiego, który był właścicielem wsi na początku XIX wieku. Zmiana nazwy nastąpiła na przełomie 1897/98 roku. W latach 70. i 90. XX w. w Kryspinowie prowadzone były badania wykopaliskowe, które znacząco wpłynęły na naszą wiedzę na temat sytuacji kulturowej u schyłku okresu przedrzymskiego i wczesnorzymskiego w rejonie podkrakowskim. Badania te dotyczą cmentarzyska i osady. Cmentarzysko w Kryspinowie to największa z dotychczas odkrytych w zachodniej części Małopolski nekropolia kultury przeworskiej. Początki osady w Kryspinowie sięgają prawdopodobnie wczesnej fazy późnego okresu lateńskiego, czyli pierwszej połowy I wieku p.n.e. W tym czasie przeważa tam ceramika ręcznie lepiona, charakterystyczna dla kultury przeworskiej, ale występują też pojedyncze fragmenty malowanej ceramiki celtyckiej.
Pałac znajdujący się w Kryspinowie, w powiecie krakowskim, wzniesiony w I połowie XIX wieku w stylu neorenesansowym. Obiekt wraz z parkiem ze stawami wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Krakowie. Pałac wybudowany został przez Jana Skirlińskiego pod koniec wieku XIX według projektu Zygmunta Hendla, z wykorzystaniem murów z pałacu istniejącego tu na przełomie XVIII i XIX w. Po śmierci Skirlińskiego pałac został sprzedany rodzinie Suskich z Krakowa, potem przeszedł w ręce ich spadkobierców: Jaworskich, Madeyskich, Czechowiczów. Po roku 1945 w pałacu istniał Państwowy Dom Dziecka. W latach 50. XX w. należał do Gminnego Ośrodka Maszynowego, później do Państwowego Ośrodka Maszynowego, w połowie lat 90. XX w. krótko należał do firmy PROMEROL, wkrótce pałac powrócił do spadkobierców Suskich.
Umieszczone zdjęcia wykonano: maj 2016