Gdyniamiasto na prawach powiatu w województwie pomorskim, położone nad Morzem Bałtyckim, na Pobrzeżu Gdańskim i Pojezierzu Wschodniopomorskim. Wchodzi w skład Trójmiasta (wraz z Gdańskiem i Sopotem). Jest jednym z miast aglomeracji Trójmiasta.
Pierwsze zapiski historyczne dotyczące Gdyni, datują się od początku XIII wieku. Po raz pierwszy Gdynia została wymieniona w dokumencie z 1253 r., pod nazwą Gdina, jako wioska należąca do parafii w Oksywiu. Była ona wówczas własnością cystersów z Oliwy, a później Jana z Różęcina, który tę rolniczo-rybacką wieś w roku 1382 podarował sprowadzonemu przez siebie do Kartuz zakonowi kartuzów. W 1414 r. przy dzisiejszej ulicy Portowej powstała w mieście pierwsza karczma – miejsce spotkań rybaków i centrum towarzysko-handlowe, zaś w 1429 r. kartuzi ustanowili wspólnego sołtysa dla Gdyni i Grabówka oraz zmienili obowiązek dorocznego dostarczania ryb na opłatę w gotówce, a ponadto podwojono czynsz dla wcześniej już wybudowanej przez mnichów gospody w Gdyni. Wówczas również powiększono też obszar Gdyni przez dodanie sąsiednich łąk, a do Grabówka włączono 6 włók lasu na potrzeby opałowe i budowlane. W 1634 r. hetman Stanisław Koniecpolski, a następnie inż. wojskowy Jan Pleitner zaproponowali królowi Władysławowi IV budowę przy Gdyni portu wojennego. Planu tego jednak nie zrealizowano. Na gdyńskiej redzie odbywały się przeładunki towarów dostarczanych łodziami z brzegu. Przez prawie 400 lat (do I rozbioru Polski w 1772 roku) Gdynia należała do kartuzów. Po I rozbiorze dostała się pod pruskie panowanie po przejęciu przez komisarza pruskiego klasztoru kartuskiego. We władaniu państwa pruskiego znajdowała się około 150 lat, do końca I wojny światowej. Z racji dogodnego położenia nad morzem w Gdyni zaczęło się na początku XX wieku rozwijać letnisko nadmorskie, odwiedzane coraz liczniej przez Polaków z głębi kraju. W 1919 roku wybrano pierwszego polskiego wójta Gdyni – Jana Radtkego. Na mocy ustaleń traktatu wersalskiego Polsce przyznano 10 lutego 1920 roku 140 km wybrzeża. Po przyłączeniu do Polski rozpoczął się nowy okres w dziejach Gdyni, która stała się miejscem budowy portu morskiego, którego głównym projektantem był inż Eugeniusz Kwiatkowski. Port w Gdyni zbudowano z powodu niestabilnej sytuacji w Wolnym Mieście Gdańsku, którego władze nastawione były do Polski wrogo.
Gdynia to piękne miasto z morza i marzeń, miasto mew, statków i słonej wody. Zaledwie w kilka chwil, niespiesznym krokiem, można przejść z gwarnych ulic do reprezentacyjnej części portu. A tu cumują okręty-symbole, znane i ważne nie tylko dla Polaków: "ORP Błyskawica" - jedyny już w świecie niszczyciel-weteran II wojny światowej i klasycznie piękna, biała fregata „Dar Pomorza" - żaglowiec-obieżyświat, zwycięzca wielkich regat. Oba okręty mają dziś status muzeów.
Gdynia jako miasto powstałe dopiero w okresie międzywojennym jest pozbawiona stylów architektonicznych cechujących starsze miasta. Zbudowana w stylu modernizmu była nazywana białym miastem. W czasie działań wojennych zabudowa nie uległa poważniejszym zniszczeniom, dzięki czemu zachowało się historyczne Śródmieście. W latach 70. i 80. XX w. zaczęły się pojawiać budynki z wielkiej płyty. Na obszarze Gdyni znajduje się również kilka wieżowców, m.in. zespół Sea Towers. Gdynia posiada rozległe nadmorskie tereny spacerowe. Zalicza się do nich Molo Południowe, będące przedłużeniem Skweru Kościuszki – cumują tam jednostki muzealne – niszczyciel „ORP Błyskawica” oraz żaglowiec „Dar Pomorza”. Na Molu Południowym znajduje się także Akwarium Gdyńskie, a do Helu, Gdańska, Sopotu i Kaliningradu pływają z niego statki białej floty. W gdyńskiej marinie prowadzone są szkolenia żeglarskie, można także czarterować jachty. Trasy spacerowe mieszkańców to Bulwar Nadmorski oraz kilka kilometrów piaszczystych plaż, które ciągną się do Sopotu i dalej do Gdańska. Dostępny jest również port – przy Nabrzeżu Francuskim, gdzie stawały polskie transatlantyki, w sezonie cumują duże wycieczkowce. Okolice Kapitanatu Portu są dostępne dla każdego. Z Nabrzeża Pilotowego można obserwować wchodzące i wychodzące statki oraz rzucić okiem na port wojenny Gdynia.W Gdyni nad morzem wyznaczono 4 strzeżone letnie kąpieliska: Gdynia Śródmieście, Gdynia Redłowo, Gdynia Orłowo, Gdynia Babie Doły.
Port morski Gdynia – handlowy port morski nad Zatoką Gdańską, jest trzecim co do wielkości portem morskim w Polsce (po Gdańsku i Szczecinie). Należy do Europejskiej Organizacji Portów Morskich. Molo Południowe – pirs o długości 626,45 m znajdujący się w Gdyni, w dzielnicy Śródmieście. Zostało zbudowane wraz z budową portu w latach 20. XX wieku. Dokładnie rozpoczęto budowę w 1934 roku. Jest to przestrzeń rekreacyjna, mająca jednocześnie charakter parku i ulicy. Środkiem mola południowego przebiega Alei Jana Pawła II (dawniej aleja Zjednoczenia Ziem Polskich). Molo Południowe, jak i Skwer Kościuszki stanowią swoistą oś widokową. Zlokalizowano tu kilka istotnych pomników Gdyni m.in.: Gra Masztów i kamienny pomnik poświęcony jednemu z najwybitniejszych marynistów Józefowi Konradowi Korzeniowskiemu. Przy końcu mola, po lewej stronie (na końcu Nabrzeża Pomorskiego) znajduje się Aleja Statków Pasażerskich. Natomiast po prawej stronie, w odległości 40 metrów od brzegu, na dalbie znajduje się rzeźba Marzyciela – Dyrygenta Fal. Po lewej stronie nabrzeża cumują statki pasażerskie, tramwaje wodne – z rejsami do Helu i Jastarni, żaglowce, w tym szkoleniowy „Dar Młodzieży”, żaglowiec muzeum „Dar Pomorza” oraz okręt – muzeum ORP „Błyskawica”. Po prawej stronie znajduje się marina (basen jachtowy), kompleks budynków Akademii Morskiej oraz Akwarium Gdyńskie. Z końca mola roztacza się widok na Zatokę Gdańską, na północ widać zalesione wzgórza Oksywia, na wprost można zobaczyć Mierzeję Helską, a wieczorem latarnie morskie: w Jastarni po lewej przy bardzo sprzyjającej pogodzie, na Helu na wprost, oraz po prawej w Gdańsku (w Porcie Północnym).
Orłowo – nadmorska, południowa dzielnica Gdyni z przystanią morską dla rybaków (pas plaży). Znajduje się w niej molo orłowskie, a także charakterystyczny dla krajobrazu dzielnicy klif, z którym nazwę dzieli usytuowane w Orłowie centrum handlowe. W Orłowie znajduje się też stacja kolejowa i przystanek Szybkiej Kolei Miejskiej w Trójmieście Gdynia Orłowo. Na granicy Orłowa z Płytą Redłowską można zobaczyć wiele dział, bunkrów i transzei z początku lat 50. XX w. W latach 1931-1935 istniała gmina Orłowo Morskie. Nad morzem wyznaczono letnie kąpielisko Gdynia Orłowo o łącznej długości linii brzegowej 100 metrów. W latach 1937-2012 znajdował się tutaj dwukondygnacyjny murowany obiekt łazienek, posiadający sto kabin z bieżącą wodą oraz kabiny kąpielowe z wannami, stanowiący do sztormu w 2009 prowizoryczne zaplecze sceny letniej Teatru Wybrzeże.
Molo w Gdyni Orłowie – drewniane molo znajdujące się w nadmorskiej, południowej dzielnicy Gdyni. Pierwszy niewielki pomost dla statków w Orłowie (wówczas: Adlershorst pod Sopotem) wybudowano w czasie I wojny światowej. Pełnił też funkcje spacerowe dla pobliskiego domu zdrojowego. Po rozbudowie w latach 20. XX w. (już w granicach II Rzeczypospolitej) molo spacerowe uzyskało długość 115 metrów i mogło już obsługiwać niewielkie jednostki pasażerskie. Z końcem lat 20., wraz ze wzrostem popularności Orłowa, zaznaczyła się konkurencja z pobliskim Sopotem (leżącym w granicach Wolnego Miasta Gdańska) i tak w 1934 roku molo przebudowano i rozbudowano w ciągu zaledwie dwóch miesięcy siłami Kompanii Szkolnej Batalionu Mostowego Wojska Polskiego z Modlina, przy użyciu najprostszych technik, z wykorzystaniem materiałów po rozbiórce drewnianego molo pasażerskiego w Gdyni (rozbiórka molo w Gdyni miała związek z budową w jego miejsce ziemnego Molo Południowego). Po rozbudowie orłowskie molo miało 430 metrów długości i było przystosowane do cumowania statków białej floty. W tym czasie, w celu podniesienia komfortu pobytu plażowiczów, zbudowano też nieopodal Łazienki. W czerwcu 1935 gminę Orłowo Morskie przyłączono do Gdyni jako dzielnicę Orłowo. Zimą 1949 roku potężny sztorm zdewastował ponad połowę konstrukcji. W 1953 roku odremontowano pozostałą część molo. Obecnie ma ono 180 metrów. Na przełomie 2006 i 2007 roku trwały kompleksowe prace remontowe. Przebudowa trwała dziesięć miesięcy i kosztowała 3,5 mln złotych. Prace sfinansował budżet miasta. Wykonano nową konstrukcję całego molo, a drewniane pale zostały wzmocnione stalowymi obręczami[1]. Na przełomie 2012 i 2013 roku rozebrano popadające w ruinę od lat 70. Łazienki. Nieopodal znajduje się Scena Letnia Teatru Miejskiego w Gdyni. Będąc na molo można podziwiać Klif Orłowski.
Strukturami przyrodniczymi występującymi tylko w strefie nadmorskiej, a także najbardziej naturalnymi miejscami pierwotnymi są klify. Warunki siedliskowe spowodowały wykształcenie tu fitocenoz z wieloma gatunkami roślin rzadkich i chronionych. Klify aktywne, w szczególności Klif Orłowski, stanowią naoczne źródło wiedzy geologicznej. Zarówno klify aktywne, jak i martwe posiadają walory krajobrazowe, co może je kwalifikować do ochrony także jako zespoły przyrodniczo-krajobrazowe.
Widoki w stronę morza
Gdyńska MARINA
Pałacyk Biały Dwór powstał w Orłowie - prestiżowej, nadmorskiej dzielnicy Gdyni. Charakterystyczne dla Orłowa są molo i klif, a także kameralna willowa zabudowa komponująca się z zielenią Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Dworek zaprojektował w 1926 roku znany architekt Antoni Jaworski. Wkrótce powstał jeden z najbardziej luksusowych pensjonatów międzywojennej Gdyni. Aktualna realizacja polegała na rekonstrukcji obiektu z zachowaniem historycznej bryły, układu okien i drzwi, detalu zewnętrznego oraz kolorystyki. W ten sposób Biały Dwór pozostał przykładem unikatowego dla Gdyni stylu dworkowego, zaś pokoje hotelowe zastąpiły apartamenty z widokiem na Zatokę Gdańską. Realizacja zespołu przewidziała także budowę nowego trzykondygnacyjnego obiektu mieszkaniowego – Villa Nova. Budynki są podpiwniczone i posadowione na wspólnej hali garażowej. W części podziemnej przewidziano m.in. pomieszczenia rekreacyjne (fitness, siłownia, sauna) wspólne dla obu budynków.
Pałac w Małym Kacku - Zespół dworsko-pałacowy znajduje się przy ulicy Folwarcznej 2 w Gdyni. Powstał w XVIII w. wybudowany przez rodzinę von Krockow (Krokowscy) w stylu barokowo-rokokowym. Po około 100 latach przebudowany został przez nowych właścicieli a jego architektura nabrała cech, modnego wówczas, neogotyku angielskiego i w takim stylu przetrwała do dzisiaj. Część posiadłości została rozparcelowana na początku XX w. i zabudowana domami jednorodzinnymi. Dawniej był to teren Klucza Kackiego (własność biskupów włocławskich, później na przemian w rękach niemieckich i polskich) czyli majątku, który w XIV w. obejmował Orłowo, Mały Kack, Wielki Kack i Kolibki. Legenda mówi, że podobno istnieje podziemne przejście łączące dworek z pałacykiem królowej Marysieńki w Kolibkach.
Pałac Kolibki - Zespół pałacowo-parkowy w Kolibkach jest jednym z nielicznych zachowanych na terenie Gdyni zespołów dworskich. Pierwsza wzmianka o miejscowości pojawiła się w dokumencie z lat 1323/1324r. opisującym granice posiadłości klasztoru oliwskiego. W późniejszych wiekach Kolibki należały do szlacheckich i magnackich rodzin. W latach 1677 i 1678 przebywał tu król Jan II Sobieski z królową Marysieńką. Pałac wraz z przylegającym do niego folwarkiem był przez stulecia przebudowywany. Obecnie zespół historyczny zajmuje obszar 14,5 ha. W jego skład wchodzą: dwór z 1830 roku, stajnia i budynki gospodarcze z II połowy XIX wieku. Park umiejscowiony jest pomiędzy główną drogą z Gdańska do Gdyni i obejmuje również obszar leśny przy brzegu klifowym.
Zdjęcia zrobione: lipiec 2013