Luszynwieś w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Pacyna.
Zabytki we wsi:
- murowany z cegły kościół w stylu gotycko-renesansowym z 1595 roku, restaurowany w II połowie XVII wieku, w XVIII i XIX w.
- pałac klasycystyczny wzniesiony w I połowie XIX wieku
- niemiecki cmentarz wojenny z 1918 roku
- cmentarz rzymskokatolicki z pocz. XIX wieku z kwaterą żołnierzy poległych w 1939 roku.
Późnogotycko-renesansowy kościół parafialny św. Stanisława BM - został wzniesiony w 1595 w stylu późnogotycko-renesansowym z fundacji podczaszego łęczyckiego Jana Modzelewskiego. Przy wejściu do kościoła znajduje się kartusz z herbami fundatora. Jest to świątynia murowana, która składa się z prostokątnej nawy, zamkniętego pięciobocznie prezbiterium oraz kruchty na osi świątyni nad którą wznosi się czworoboczna wieża z dwoma dzwonami. W 1843 r. została odrestaurowana. Bardzo cennym zabytkiem w kościele jest obraz Matki Boskiej malowany na drzewie z XVI w. oraz renesansowy nagrobek fundatora świątyni.
Pałac w Zespole pałacowym Grabskich „Pod Złotym Bażantem” został wybudowany w I połowie XIX wieku w formie willi włoskiej z czworoboczną wieżą dla rodziny Grabskich. W roku 1909 na zlecenie Stanisława Godlewskiego i jego żony Zofii pałac został przebudowany w wykorzystaniem murów wcześniejszego budynku według projektu Jana Heuricha młodszego. W roku 1927 przeprowadzono modernizację wnętrz według projektu Juliusza Nagórskiego. W roku 1937 po śmierci Zofii Godlewskiej majątek przeszedł na jej rodzeństwo Teodorę z Krzymuskich Godlewską, Marię z Krzymuskich Wartaszewską oraz Czesława Krzymuskiego. Po zakończeniu II Wojny Światowej pałac przeszedł w posiadanie PGR- u. Taki stan rzeczy utrzymywał się jeszcze w latach 90 tych XX wieku. Pałac murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na planie prostokąta, o regularnej bryle, podpiwniczony, piętrowy z mieszkalnym poddaszem przekrytym dachem czterospadowym o połaciach pobitych blachą. W połaciach symetrycznie rozmieszczone otwory okienne typu powiekowego, w części ryzalitu neobarokowe lukarny. Na elewacji frontowej niesymetrycznie rozmieszczone, różnej szerokości ryzality. Prawy umieszczono na osi skrajnej, lewy na drugiej i trzeciej osi. Trzy osie centralne z wejściem głównym do pałacu zostały obudowane czterokolumnowym portykiem jońskim w porządku wielkim, dźwigającym trójkątny szczyt wypełniony herbami rodowymi. Przy prawym boku pałacu umieszczono prostokątną, parterową przybudówkę. Wystrój wnętrz skomponowano w duchu neobaroku. Wystrój elewacji ograniczony do prostych naczółków nadokiennych, płaskich opasek okiennych, płaskie opracowanie ścian. Całość skomponowana w duchu neobaroku i klasycyzmu. Przed pałacem podjazd zdobiony kamiennymi figurami sfinksów. Na terenie zlokalizowano dwie bramy o wystroju neobarokowym. W Skład Zespołłu pałacowego Grabskich „Pod Złotym Bażantem” w Luszynie wchodzi:
- Pałac Grabskich,
- Kordegarda,
- Brama wjazdowa,
- Brama ogrodowa,
- Park.
Umieszczone zdjęcia wykonano: lipiec 2016