wieś położona w województwie opolskim, w powiecie krapkowickim, w gminie Strzeleczki.
Najstarszą pośrednią wzmianką o istnieniu Pisarzowic jest dokument wystawiony po łacinie w Głogówku 1 października 1285 roku, kończący spór własnościowy między klasztorem cystersów w Lubiążu a przedstawicielami rodziny rycerskiej, która później była właścicielami Pisarzowic. Do dokumentu przywieszono obok pieczęci książęcej, pieczęć rycerską o napisie w otoku "+ S'ADE DE SCRIPTORIS VILLA (wieś pisarza), będąca pieczęcią rycerza Adko. W tym czasie powstała w Pisarzowicach pierwsza obronna siedziba rycerska znajdująca się na wschód od wsi[3]. Już na początku XIV wieku w Pisarzowicach znajdowały się dwa młyny, karczma, kościół, folwark. Informacje o tym potwierdza dokument z 17 listopada 1301 roku wystawiony w Krasiejowie, w którym stwierdzono, że rycerz Adko, za zgodą swych synów Dytryka i Adka, oraz swych braci przyrodnich Gotarda i Przedbora, dokonuje zamiany z opatem Janem z Henrykowa wsi Pisarzowice ("villa scriptoris"), na wieś Milejowice w księstwie bytomskim ("Mileiowiz in terra Bytomensi"). W konsekwencji, jako że klasztor w Henrykowie był filią klasztoru w Lubiążu, miejscowość stała się własnością klasztoru cystersów w Lubiążu. W 1561 roku kanclerz księstwa opolskiego Mikołaj Lassota na Steblowie kupił Pisarzowice od wdowy Katarzyny Janikowskiej. Po wielu zmianach właścicieli od roku 1646 przechodzi na własność głogóweckiego rodu Oppersdorffów, którzy byli właścicielami do XIX wieku.
Pałac w Pisarzowicach to późnobarokowy pałac murowany z cegły, pierwotnie potynkowany (obecnie część tynków zrzucona), wzniesiony na planie prostokąta, dwukondygnacjowy, nakryty dachem łamanym z powiekami. Fasada (elewacja południowa) jedenastoosiowa, z trzema płytkimi ryzalitami. Główne wejście umiejscowione w ryzalicie środkowym, zwieńczonym ścianą attykową ze szczytem o wykroju falistym. Elewacja ogrodowa (północna) dziewięcioosiowa z jednym centralnym ryzalitem. Elewacje zachowały resztki barokowych podziałów i dekoracji: pilastry kompozytowe, gzyms wieńczący, uszate obramowania okien. Układ wnętrz dwutraktowy, na środku przyziemia sień przejazdowa, przy niej trójbiegowa klatka schodowa. Pomieszczenia parteru to najstarsza część budynku, część z nich zachowała dawne sklepienia: kolebkowe z lunetami, krzyżowo-kolebkowe i klasztorne z lunetami. Przebudowane w XVIII w. pierwsze piętro uzyskało charakter reprezentacyjny (piano nobile) z salą balową na osi. Pomieszczenia tej kondygnacji nakryto płaskimi stropami.
Od zachodu do pałacu w Pisarzowicach przylega zespół budynków folwarcznych z XIX w., rozłożonych wokół prostokątnego dziedzińca. Przy dawnej rezydencji nie zachowały się ślady parku.
Umieszczone zdjęcia wykonano: czerwiec 2011