Kwietnowieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Malczyce.
Wieś Kwietno powstała w XIV wieku. Po raz pierwszy wymieniona jest w 1335 roku pod nazwą Blumrode. Można by ją przetłumaczyć jako Kwietna Ruda, a chodzi generalnie o miejsce wykarczowane pod nowe osadnictwo. Mniej więcej sto lat później wybudowano kościół, zniszczony później przez wojska napoleońskie, a pod koniec XIX wieku odbudowany z inicjatywy Carla Scheiblera. To on właśnie jest także twórcą miejscowego pałacu – obecnie perełki ziemi średzkiej. Carl Scheibler to syn jednego z największych przemysłowców XIX wieku o tym samym imieniu – właściciela zakładów włókienniczych w Łodzi. Jego rodzina pochodziła z Nadrenii. Po wypracowaniu fortuny młodszy Carl udał się za swoją siostrą Emmą, osiadłą wcześniej w Chwalimierzu, i w pobliskim Kwietnie wzniósł wspaniały pałac.
Niestety pałac jest nieudostępniony do zwiedzania, nawet nie widać go z zewnątrz ale szanując prawo właściciela mówi się trudno, choś serce się kroi, że nie można zobaczyć tego cudeńka, które opisujemy poniżej.
Pałac to obiekt w stylu niderlandzkiego neorenesansu wybudowany wg projektu Carla Heidenreicha przez wdowę po Karlu Scheiblerze w latach 1891-1892. Budynek w stylu niderlandzkiego neorenesansu. Obiekt ma urozmaiconą i skomplikowaną bryłę z bogatym kamiennym detalem elewacji, wieloma wieżyczkami, ryzalitami, wykuszami, szczytami i podcieniami. Budynek jest murowany z cegły licówki na planie prostokąta, dwu i trójkondygnacjowy, postawiony na cokole z granitu i podpiwniczony. Od strony wschodniej do pałacu prowadzi podjazd w formie podcienia z balkonem u góry. Schody przy podjeździe flankowane są rzeźbami sfinksów. Dachy wykonane są z blachy ocynkowanej - wcześniej były pokryte łupkiem, a później dachówką, po pożarze w latach 50. XX w. Dawniej wzdłuż kalenicy biegła metalowa, ażurowa balustrada. W elewacji frontowej znajduje się ryzalit środkowy w trójkondygnacjowym korpusie głównym i ryzality boczne o dwóch kondygnacjach. Ryzalit od strony zachodniej ma podcienie arkadowe i dwubiegowe schody. Po stronie północnej znajduje się wieża z dachem o kształcie ostrosłupa. Po zachodniej stronie pałacu postawiono fontannę na planie czterolistnej koniczyny, która stanowi centralny element gazonu, a na północny-zachód usypano sztuczne wzgórze z grotą i gloriettą na szczycie. Wokół ciekawy park krajobrazowy o powierzchni 31ha z dużym stawem. W parku grobowiec rodziny Scheiblerów. Po drugiej wojnie światowej, kiedy rodzina Scheiblerów utraciła swoje posiadłości, pałac był siedzibą między innymi szkoły podstawowej. Ogromnie zniszczony, wraz ze stawem i parkiem, został w ostatnich latach odnowiony.
Umieszczone zdjęcia wykonano: czerwiec 2015