Klecewowieś w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Gardeja i nad jeziorem Kucki.
Wieś Klecewo położona nad jeziorem Kucki, której pierwotna nazwa (Kucica, Kucice) wskazuje, że pierwszymi osadnikami mogli być Polacy. Od XIII wieku jednak osiedlają się tu Prusowie. Wówczas dobra leżące nad jeziorem otrzymują nazwę sprutenizowaną Alczenow. Część z nich weszła potem w skład Czarnego Dolnego, a pozostałe pod nazwą Dumele (od pruskiego dumis – dym) biskup Henryk w 1289 roki nadał Prusowi o imieniu Klec (Clecz), na prawie chełmińskim, z obowiązkiem dostarczania lekkiej służby wojskowej według zwyczaju Prusów i uiszczania czynszu rekognicyjnego. Od tego momentu dobra te zmieniły nazwę na Klec (potem Klecewo). Właścicielami dóbr byli: Stefan Cletz (w 1334 roku), Szymon z Klecewa (w roku 1378) i Engelhard z Klecewa, który w 1427 roku uzyskał prawo połowu ryb w jeziorze Kucki. W roku 1459 na polach Klecewa oddziały propolskie stoczyły potyczkę z oddziałami krzyżackimi. W 1499 roku właścicielem Klecewa był Adam z Dąbrówki (pochodzący z ziemi chełmińskiej). W roku 1505 Kaspar z Klecewa otrzymuje nowy przywilej na tą wieś, w 1538 roku zaś Hand Stift z Klecewa otrzymał pozwolenie na wolny połów ryb w jeziorze Kucki. W wieku XVI właścicielami wsi byli: Barcz Milewski i Jan Wierzbowski. Od XVII wieku dobra ziemskie, wieś wraz z folwarkiem przechodzą w ręce niemieckie. Dobra ziemskie zostają sukcesywnie skupiane i przejmowane na rzecz dworu. Pierwszy pałac w Klecewie pochodzący z połowy XVIII wieku wyburzono w latach 1870 – 1872 i na jego miejscu wzniesiono neorenesansowy, w manierze francuskiej. W 1885 roku obszar majątku wynosił 806 ha. W 1910 roku mieszkało tutaj 241 osób. Dwadzieścia lat później, bo w roku 1930 majątek zajmował już 2489 ha. W roku 1939 w Klecewie było 879 mieszkańców i 209 gospodarstw domowych. Pierwszym herbownym von Rosenberg ( Gruszczyński ) był ur. w 1759 w Klecewie Johann Anton Franz Freiherr von Rosenberg ( Gruszczyński ) poślubiwszy Amalie Louise Eleonore Gruszczyńska. Po połączeniu rodów i otrzymaniu tytułu baronowskiego w 1809 herb Gruszczyński ( Poraj odmienny ) ostatecznie pozostał jako von Rosenberg. Ostatnim żyjącym spadkobiercą majątku w RP po wojnie jest Tytus L Rosenberg. W XIX wieku i do 1945 roku była tu 1-klasowa szkoła ewangelicka. Po wojnie zmiana dotychczasowej nazwy Klötzen na Klecewo ustalona została Rozporządzeniem Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946r. Po II wojnie utworzono PGR. W latach 1974-91 PGR należał do ZR Trumieje.
Pałac Rosenbergów - neorenesansowy pałac został wzniesiony w XIX wieku na miejscu wcześniejszego, osiemnastowiecznego założenia, wyburzonego w latach 1870 – 1872. W XIX wieku i do 1945 roku mieściła się tu jednoklasowa szkoła ewangelicka. Po II wojnie światowej w majątku utworzono PGR, którym kierowali: Bronisław Lewicki, Franciszek Suslowicz, Stefan Napieralski. W latach 1974 – 91 PGR należał do Zakładu Rolnego Trumieje. Obecnie zabytek stanowi własność prywatną. Jest to budynek z czerwonej cegły, piętrowy, wzniesiony na planie prostokąta, z wysuniętymi skrajnymi ryzalitami oraz arkadowym portykiem, na którym wsparty jest taras. Zdobi go niewysoka wieża, zwieńczona stromym, stożkowym hełmem z latarnią. Elewacja rezydencji ozdobiona jest herbami dawnych właścicieli wykutymi w kamieniu. Całość otoczona jest wielkim parkiem z zachowaną zabytkową aleją. Znajduje się w nim także grobowiec rodzinny Arnolda von Rosenberga oraz pomnik greckiej bogini z początku XX wieku.
