DOMANICE

Domanice
wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Mietków

Domanice położone są w pobliżu sztucznego Jeziora Mietkowskiego czasem nazywanym też Jeziorem Domanickim. Pierwsza wzmianka o miejscowości znajduje się w łacińskim dokumencie z 1250 roku wydanym przez papieża Innocentego IV w Lyonie gdzie wieś zanotowana została w zlatynizowanej formie „Dmanc”. Przed rokiem 1945 wieś nosiła nazwę niem. Domanze. W XIII wieku była to własność rycerska z zamkiem na wzgórzu nad Bystrzycą.

We wsi znajdują się następujące zabytki:

- kościół filialny pw. św. Anny,

- mauzoleum rodziny grafa von Brandenburg,

- zespół pałacowy,

- park,

- oficyny i zabudowania gospodarcze, znajdują się w otoczeniu pałacu,

- budynek szkolny,

- budynek z wmurowaną tablicą,

- niewielki obelisk.

Pałac jest przeuroczy i bardzo tajemniczy. Kiedy tam byliśmy przy bramie przywitała nas dwójka mało przyjaznych psów. Z daleka było widać, że pałac jest bardzo zniszczony, może nowy właściciel, który odkupił zamek przyspieszy jego remont???

Pierwotny zamek powstał zapewne w XIII wieku. Położony nad Bystrzycą, na wzgórzu. W tym okresie zamek jest własnością rycerską. Zamek wielokrotnie przebudowywano w wiekach XVI, XVII i XVIII. Na ostateczny kształt obecnego pałacu wpłynął układ przestrzenny pierwszego zamku. Pałac stanowi czworoboczny budynek w stylu klasycystycznym  z wieżą, prawdopodobnie w swoich murach kryje fragmenty starszych, XVI- i XVII-wiecznych założeń. Po II wojnie światowej pałac przeszedł w zarząd państwowy PRL, wykorzystywany jako Dom Związku Artystów Scen Polskich, ale jego odbudowa po wieloletnich zaniedbaniach postępuje powoli, aktualnie sprzedany. W skład zespołu pałacowego wchodzi duży park wokół pałacu, w parku m.in. fontanna,oficyny i zabudowania gospodarcze, znajdują się w otoczeniu pałacu, wykorzystywane jako składy i mieszkania: pawilon ogrodowy z pierwszej ćwierci XIX w.; oficyna ze stajnią z pierwszej ćwierci XIX w.; stajnia ze spichrzem z pierwszej ćwierci XIX w.; wozownia z pierwszej ćwierci XIX w.; kuźnia z pierwszej ćwierci XIX w.  Do obiektu prowadzi  trójprzęsłowy kamienny most. Obiekt otacza park założony w XVIII wieku.

Kościół filialny pw. św. Anny, murowany gotycko-barokowy z drugiej połowy XV wieku, wzmiankowany w 1348 r.; po pożarze w 1664 r. przebudowany - orientowany, jednonawowy, z wieżą po stronie północnej. Kościół był restaurowany w 1894 r. i 1961 r., kościelny dzwon pochodzi z 1653 r., a wyposażenie wnętrza z pierwszej połowy XVII wieku

Budynek z wmurowaną tablicą poświęconą poległemu pod koniec lat 40. XX wieku funkcjonariuszowi milicji, znajduje się w pobliżu kościoła.

Niewielki obelisk wystawiony z okazji 25-lecia LOK, w pobliżu pałacu. W tle widać cmentarz z mauzoleum rodziny grafa von Brandenburg z 1856 r., okazałe, pełni dziś rolę kaplicy cmentarnej.

Oficyny i zabudowania gospodarcze, znajdują się w otoczeniu pałacu, wykorzystywane jako składy i mieszkania

Umieszczone zdjęcia wykonano: wrzesień 2015