wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka.
Początki Gorzanowa sięgają XII wieku, kiedy istniał tu gród obronny. Na początku XIV wieku powstał tu zamek królewski, który został zniszczony w roku 1470 na skutek walk mieszczan wrocławskich z królem czeskim Jerzym z Podiebradów. W XIV wieku były tu: szkoła, parafia, piekarnia, młyn wodny i kuźnica. W czasie wojny trzydziestoletniej obu protestanckim właścicielom wsi skonfiskowano majątki, kilka lat później Gorzanów kupił hrabia von Annaberg. Trzydzieści lat później wieś kupił Jan von Herberstein, którego rodzina posiadała Gorzanów aż do XX wieku. Wiek XIX to okres dynamicznego rozwoju gospodarczego, kulturalnego i turystycznego wsi. W Gorzanowie działały wtedy: szkoła, młyny wodne, tartaki i browar. Na udostępnionym do zwiedzania zamku istniał zawodowy teatr, a we wsi była lokalna sekcja Kłodzkiego Towarzystwa Górskiego. W miejscowości znajdowała się filia obozu koncentracyjnego Groß-Rosen. Trzymani tu więźniowie pracowali w okolicznych zakładach przemysłowych i gospodarstwach rolnych.
Pierwszy zamek zbudowany w średniowieczu powstał na północ od istniejącej obecnie budowli i zniszczono w czasie wojen husyckich, a ostatecznie rozebrano w 1805 roku. Nowy pałac na obecnym miejscu zaczęto wznosić około 1573 roku, a rozbudowano go do obecnych rozmiarów w latach 1653-1657 pod kierunkiem Wawrzyńca Nicelo, a później Andrei Carove. Ponowna przebudowa nastąpiła w 1735 roku, według daty na wieży zamkowej, po 1900 roku zaś nastąpiło odnowienie całości, szczególnie dekoracji fasad zewnętrznych. Przez prawie 300 lat rodowa siedziba Herbersteinów.
Ten monumentalny kompleks o charakterze rezydencjonalno-obronnym, utrzymany w stylu renesansu południowoniemieckiego, stanowi jeden z najcenniejszych obiektów tego typu w całej Polsce południowo-zachodniej[1]; znacjonalizowany w 1945 r. przez władze polskie, został opuszczony w l. 60 XX wieku i popadał w ruinę; w wyniku czego ostatnich latach zawaleniu uległa część dziedzińca południowego. Od 2012 nowy właściciel prowadzi prace rekonstrukcyjne. 21 września 2013 uruchomiono zegar na wieży zamkowej. Kompleks został założony na planie prostokąta wokół wewnętrznego dziedzińca z odrębną częścią gospodarczą od południa. Skrzydło środkowe, trzykondygnacjowe, jednoosiowe, nakrywa dach siodłowy, wsparty na fryzie arkadowym z lunetami. Fasady pokrywa dekoracja sgraffitowa o motywach geometrycznych i wiciach roślinnych. Ponad gzymsem wznoszą się trzy trójkątne szczyty. Drugie piętro fasady skrzydła głównego od strony dziedzińca zamykają loggie, pochodzące z 1735 roku. Oś środkową akcentuje wysoka wieża z portalem wejściowym i dwustronnymi schodami. Z dawnych, bogatych wnętrz zachowała się jedynie sala balowa z stiukowymi dekoracjami na suficie oraz kilka sal z belkowymi, malowanymi stropami, ponadto częściowo uszkodzone wnętrza sali teatralnej i kaplicy. W skład zespołu wchodzi zamek, zabudowania gospodarcze, park, oficyna przy ul. Podzamcze 7/8, ściana kurtynowa południowa, oficyna mieszkalno-gospodarcza, ściana kurtynowa zachodnia, oficyna–browar przy ul. Podzamcze 12 oraz ściana kurtynowa północna.
Folwark i tereny otaczające zamek
Umieszczone zdjęcia wykonano: październik 2015