DRZONÓW

Drzonów
wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Świdnica.

Do roku 1945 wieś położona była w powiecie zielonogórskim, prowincji dolnośląskiej, w Rzeszy niemieckiej. Parafia ewangelicka w miejscu, należała do staropruskiego związku ewangelickiego dekanatu zielonogórskiego, w diecezji opolskiej. W dniu 9 września 1945 wieś została zasiedlona przez Polaków z Małopolski Wschodniej (obecnie Ukraina), którzy w sierpniu 1945 musieli opuścić rodzinną wieś Rychcice w pow. drohobyckim. We wsi znajduje się Lubuskie Muzeum Wojskowe z kolekcją ciężkiego sprzętu wojskowego oraz kolekcją lotniczą.

Na wizytę w tutejszym muzeum warto zarezerwować sobie kilka godzin, my spędziliśmy ponad cztery.  Byliśmy pod wielkim wrażeniem obejrzanych w nim eksponatów. Nigdy wcześniej nie byliśmy w tego typu miejscu. Zapewniamy, że każdy znajdzie tu coś dla siebie a czas przeznaczony na zwiedzanie Lubuskiego Muzeum Wojskowego nie będzie czasem straconym.

Usytuowany w centrum wsi Drzonów pałac został zbudowany w ciągu pierwszego dwudziestolecia XIX w. (budowę ukończono w 1816 r.) dla rodziny von Misitschek. W roku 1853 posiadłość nabył Leonard von Klinckowström. Klasycystyczny pałac wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta, dwukondygnacyjny z dwuspadowym dachem. Elewacja ogrodowa (niegdyś frontowa) dziewięcioosiowa, w części czterech środkowych osi podkreślona pseudoryzalitem zamkniętym trójkątnym naczółkiem. W parterze na odcinku ryzalitu wejście do budynku poprzedzone tarasem i prowadzącymi do niego schodami lustrzanymi. Do elewacji frontowej (południowej) w jej części środkowej, dostawiono pięcioboczny, przykryty dachem płaskim, ryzalit z wejściem głównym do budynku w przyziemiu. Od strony elewacji wschodniej (bocznej) znajduje się dobudówka z trójbocznym ryzalitem, przykryta dachem płaskim, a od strony zachodniej w elewacji umieszczony wykusz, zwieńczony balkonem z tralkową balustradą. Detal architektoniczny elewacji to opaski otworów okiennych, cokół, gzyms międzykondygnacyjny oraz koronujący, tworzące podział horyzontalny zaś podział pionowy tworzą lizeny i pilastry. Park - pozostałość po okazałym ogrodzie krajobrazowym ze stawem założonym na początku XIX w.

Lubuskie Muzeum Wojskowe swoje korzenie wywodzi z Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, lecz swoją historię rozpoczęło po przejęciu w 1978 roku zdewastowanego pałacu. Prace adaptacyjne i remontowe trwały do 1985 roku, w którym oficjalnie otwarto nową placówkę muzealną. Jednak eksponaty napływały już od samego początku. Pierwszymi z nich stały się już w 1978 roku czołg średni T-34/85, śmigłowiec SM-2 oraz samolot bombowy Ił-28. We wnętrzach XIX-wiecznego pałacu- muzeum i na terenie przylegającego doń parku zgromadzono tyle eksponaów, że stał się on jednym z najważniejszych muzeów tego typu, prezentujących ostatnie 100 lat dziejów polskiej armii. Njwiększe zainteresowanie wzbudza plenerowa kolekcja nazwana "Skansenem fortyfikacyjnym". Pokaźny zbiór pod względem liczby eksponatów, zdaniem znających się na rzeczy, czołgi, działa samobieżne, transportery piechoty, samochody, armaty czy wyrzutnie rakiet są lepiej utrzymane, można też spokojnie pomyszkować wśród pojazdów bez ryzyka narażenia się funkcjonariuszom służb ochrony. Chlubą Drzonowa jest kolekcja lotnicza, druga w Polsce po zbiorach krakowskiego Muzeum Lotnictwa i Astronautyki. Na placu stoi 25 samolotów i 5 śmigłowców - radzieckie powojenne konstrukcje i rodzima Iskra, co ciekawe w wersji szturmowo-rozpoznawczej. Miłośnicy militariów i historii znajdą w budynku muzeum mnóstwo egzemplarzy dawnej broni, nie tylko polskiej, mundury, sztandary, elementy żołnierskiego ekwipunku, dokumenty i mapy.

Umieszczone zdjęcia wykonano: sierpień 2015