Muchówwieś w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Męcinka, na Pogórzu Kaczawskim (Pogórzu Złotoryjskim) w Sudetach.
Wieś jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w południowo-zachodniej części Pogórza Kaczawskiego, na terenie Parku Krajobrazowego Chełmy, około 12 km na północny zachód, od centrum miejscowości Bolków. Stara rozległa rozproszona wieś o luźnym układzie zabudowań, położona w dolinie dopływów rzeki Kamiennika, u zachodniego podnóża Muchowskich Wzgórz. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 365 z Jawora do Świerzawy. Zabudowa wsi składa się z pojedynczych budynków gospodarczych i mieszkalnych rozlokowanych na wysokości od 350 do 380 m n.p.m. na długim odcinku wzdłuż drogi, po obu stronach. W centrum wsi przy skrzyżowaniu dróg wznosi się gospoda należąca do rodziny Wandelów. Północną część wsi zajmują częściowo zachowane zabudowania folwarku. Poza wsią, na zachód od głównej drogi, wznosi się otoczony parkiem ośrodek Szkoleniowo – Wypoczynkowy „Pałacyk”. Muchów jest wsią o rolniczym charakterze i wypoczynkowych walorach. Wokół wsi rozciągają się użytki rolne i rozległe łąki, leżące głównie na podmokłych terenach. Wieś otoczona jest lasami mieszanymi z przewagą drzew liściastych. Na obszarze wsi występują niewielkie pasy zieleni z drzew liściastych w formie przydomowych nasadzeń oraz wzdłuż rzeki i miedz. We wsi zachowało się kilka domów mieszkalnych i mieszkalno-gospodarczych o cechach charakterystycznych dla budownictwa regionalnego, z połowy XIX wieku, pałac z początku XX wieku, budynek dawnej gospody rodziny Wandelów z XVIII wieku. Niedaleko wsi w kierunku północno-wschodnim znajduje się Czartowska Skała. Miejscowość wymieniana jest jako własność cystersów, słynąca w średniowieczu z rybactwa stawowego i łowiectwa. Na terenie obecnej wsi istniała wcześniej stara słowiańska osada, która została skolonizowana przez cystersów z Lubiąża. W 1283 roku książę Henryk V Legnicki podarował mnichom ziemię i część lasu w Pomocnem i potwierdzeniem w dokumencie zwolnieni mieszkańców wsi z obciążeń na rzecz księcia. Od 1637 roku wieś była własnością von Schweinichenów, następnie rodziny von Vogten, a w latach 1883-1945 wieś należała rodu do von Sprengerów z Małuszowa. Po II wojnie światowej, rozpoczęto wysiedlanie ludności pochodzenia niemieckiego i osiedlanie polskich przesiedleńców.
Pałac - całość założenia powstała ok. 1920 r. prawdopodobnie dla rodziny von Sprenger. Zespół pałacowy składa się m.in. z 2 - kondygnacyjnego pałacu, który został wzniesiony ok.1910 r. w stylu elektrycznym. Jest to piętrowa budowla powstała na rzucie prostokąta z ryzalitami na narożach, oraz z wieżyczką, z mieszkalnym poddaszem, nakryty czterospadowym dachem mansardowym z lukarnami, podjazdem wspartym na murze oporowym oraz murowanej, piętrowej oficyny mieszkalnej. W reprezentacyjnym holu, salach parteru, korytarzach pierwszego piętra i poddasza zachował się jednolity wystrój stolarski. Wewnątrz znajduje się cenny piec kaflowy przywieziony z pałacu Nostizów w Luboradzu. Wejście główne znajduje się w podcieniu z tarasem na górze. Wokół rozciąga się niewielki park z basenem. Pałac jest wpisany do rejestru zabytków, a obecnie mieści się w nim Powiatowy Zespół Schronisk Młodzieżowych w Jaworze oraz Centrum Edukacji Ekologicznej i Wulkanizmu – "Pałacyk w Muchowie".
Ciekawostką pałacu jest ogrzewanie piecem, w którym medium jest powietrze. Otóż do pieca jest doprowadzane świeże powietrze, które po ogrzaniu rozprowadzane jest do każdego pomieszczenia osobnym przewodem. Całość działa w systemie grawitacyjnym bez żadnych dodatkowych wentylatorów. Jest to bardzo interesujące rzadko spotykane rozwiązanie inżynieryjne.
Umieszczone zdjęcia wykonano: czerwiec 2015