wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Dzierżoniów.
Dobrocin, położonej jest w Kotlinie Kłodzkiej, w odległości 3 km na wschód od Dzierżoniowa, przy drodze z Dzierżoniowa do Niemczy. Pierwotnie wieś położona w dawnym Księstwie Ziębickim, późniejszym powiecie dzierżoniowskim, o niemieckiej nazwie Güttmannsdorf była własnością klasztorną i należała do zakonu templariuszu. Wiadomo, że w stuleciu XV i XVI stanowiła własność rodziny von Bock. W roku 1654 źródła podają jako właściciela Hansa Moritz von Poser. Nie wiadomo w jaki sposób majątek dostał się w posiadanie rodziny von Falkenhain, do której należy w roku 1740. Następnie dobra obejmuje baronowa von Sehher-Toss, jednakże już pod koniec wieku XVIII majątek nabywa von Milecky. W połowie XIX wieku przez krótki okres dobra pozostają własnością rodziny wrocławskiego bankiera Moritz-Eichborn, zaś w roku 1877 prawa do majątku uzyskał Kuno von Portatius, cesarski radca i starosta a zarazem dyplomata szwajcarski. Przyjmuje on Dobrocin z całym okręgiem leśnym, folwarkiem zwanym Marienhof oraz tzw. nowym folwarkiem, a następnie skupuje liczne gospodarstwa chłopskie i w ten sposób tworzy rozległą posiadłość. W roku 1886 posiadłość obejmuje teren 717 hektarów z czego 332 stanowiły pola uprawne, 834 – łąki, 267 – lasy i 7 stawów. W gospodarstwie hodowano krowy, owce, ponadto utrzymywano konie. W latach 1898-99 radca cesarski zlecił modernizację pałacu, po ukończeniu której przystąpił do rozbudowy kompleksu folwarcznego oraz tworzenia założenia parkowego. Zagospodarowano wówczas część dawnego ogrodu dworskiego. Na rozległym trawniku między dwoma drogami wiodącymi do pałacu utworzono kwietne klomby obok zasadzono kilka drzew iglastych. Najpewniej w tym samym czasie wysadzono na obszarze dawnych ogrodów dworskich w pobliżu potoku kilka kasztanowców tworząc rodzaj gaju. Drzewa odmian ozdobnych, ogrodowych np. czerwone buki, klony zasadzono w pobliżu dawnego osuszonego stawu oraz założono park na wzniesieniu górującym nad stawami. Na szczycie wzgórza wzniesiona została kaplica o formach gotyckich, zaś przy drodze do niej wysadzono graby. W trakcie szeroko zakrojonych prac zmieniono również charakter stawu, który z gospodarczego przeobrażono w ogrodowy. W ten sposób uległo całkowitej modernizacji stare założenie dworskie o tradycyjnym, gospodarczym charakterze. Bryłą pałacu w wyniku modernizacji przeprowadzonej na przełomie XIX i XX wieku uzyskała stylistykę nawiązującą do gotyku.
Pałacyk jak marzenie, pięknie położony nad stawem, ze sztuczną wyspą. Bardzo nam się spodobał :) o takim właśnie się marzy. Jest na sprzedaż, łącznie z okalającym go parkiem wyceniono go na 3 000 000 zł. Na kupno jak na razie nie ma chętnych a szkoda bo pałacyk coraz bardziej niszczeje i przydałby mu się jak najszybszy remont.
Pałac otoczony jest rozległym parkiem i znajduje się na terenie wsi. Obiekt przebudowany w latach 1898-99 jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzą jeszcze: park z końca XIX w., kaplica w parku, z końca XIX w., cmentarz rodowy w parku z końca XIX w. Pałac jest budowlą dwu i trzykondygnacyjną, krytą dachem czterospadowym, zbudowaną na planie nieregularnym z otwartym dziedzińcem. W południowym narożniku obiektu mieści się okrągła wieża o wysokości elewacji, lecz zakończona wysokim, stożkowatym dachem. Nad wejściem od strony fasady frontowej znajduje się balkon z kamienną balustradą. Dookoła pałacu rozpościera się piękny park, a od strony południowo - wschodniej znajduje się staw z wyspą, na której rośnie przepiękna wierzba płacząca. W ostatnich latach pałac był dzierżawiony przez Ośrodek Hodowli Zarodowej. Mieścił także mieszkania prywatne i sklep.
Umieszczone zdjęcia wykonano: czerwiec 2013