wieś położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Nieborów.
Gmina Nieborów położona jest w dolinie rzeki Bzury wśród charakterystycznego dla tej części Mazowsza krajobrazu nizinnego. Okolice Nieborowa były zaludniane od dawna, o czym świadczą odkryte w pobliskiej Wólce Łasieckiej, a ostatnio w Kompinie, stanowiska kulturowe z późnego okresu rzymskiego (III-IV w. n.e.). Nazwa Nieborów (w brzmieniu Nyeborowo lub Nyeborow) pojawia się w źródłach historycznych po raz pierwszy w dokumentach kościelnych XIV w. wykazujących sumy pobierane w diecezji tytułem świętopietrza. Nazwa Nieborów jest nazwą dzierżawczą, założycielem jej mógł być zatem bliżej nieznany Niebor, którego imię jest zaświadczoną w źródłach formą antroponimiczną. Na początku XVI w. wzniesiono w Nieborowie gotycko-renesansowy dwór, który przetrwał do końca XVII w. Dobra nieborowskie stanowiły wówczas własność rodu Nieborowskich herbu Prawda. W 1694 r. dobra Nieborowskich kupił prymas Polski kardynał Michał Stefan Radziejowski, który wzniósł barokowy pałac zaprojektowany przez Tylmana z Gameren. W XVIII w. dobra często zmieniały właściciela. W 1774 r. Nieborów objął wojewoda wileński Michał Hieronim Radziwiłł, który wyposażył pałac w stylowe meble, tkaniny, obrazy i rzeźby oraz przedmioty rzemiosła artystycznego. Założył bogatą w zbiory bibliotekę (ponad 10 tys. woluminów dzieł polskich i obcych w tym starodruki z XV w.). Jego żona Helena z Przeździeckich Radziwiłłowa założyła w tym czasie słynny ogród romantyczny w Arkadii. Stał się on miejscem spotkań twórców epoki oświecenia. Założona w 1881 r. przez Michała Piotra Radziwiłła manufaktura majoliki dostarczała do pałacu ozdobne piece kaflowe i ceramikę artystyczną, która z czasem utworzyła cenny zespół majoliki nieborowskiej. Dobra nieborowskie pozostały w rękach Radziwiłłów do lutego 1945 r., następnie zespół pałacowo-parkowy w Nieborowie i Arkadii został oddziałem Muzeum Narodowego w Warszawie. W Nieborowie realizowano zdjęcia do filmu Akademia pana Kleksa, Pan Samochodzik i niesamowity dwór oraz serialu W krainie Władcy Smoków. Nakręcono tu również odcinek amerykańsko-polsko-brytyjskiego serialu telewizyjnego Sherlock Holmes and Doctor Watson (1980), zatytułowany The speckled band (w rolach głównych: Geoffrey Whitehead oraz Donald Pickering), a także był rezydencją biskupa w polskim serialu Ojciec Mateusz (w roli głównej Artur Żmijewski).
Pałac - barokowy pałac zaprojektowany przez Tylmana z Gameren na zlecenie Michała Stefana Radziejowskiego, znajdujący się w Nieborowie. Pałac od 1774 do 1944 należał do rodziny Radziwiłłów. Po drugiej wojnie światowej stał się oddziałem Muzeum Narodowego w Warszawie. Pomiędzy 1690 a 1696 prymas Michał Stefan Radziejowski nabył Nieborów i wybudował w nim pałac, w którym bywał jednak tylko okazjonalnie. Już w 1697 sprzedał dobra nieborowskie Jerzemu Towiańskiemu. Przez kolejne stulecie często zmieniał właścicieli: byli nimi Jakub Lubomirski – kuchmistrz koronny, Stanisław Łochocki (kasztelan dobrzyński) i Michał Kazimierz Ogiński – wojewoda wileński. Od 1774 pałac należał do księcia Michała Hieronima Radziwiłła, który zgromadził tam bogatą kolekcję obrazów i kontynuował przy wsparciu swojej żony Heleny urządzanie wnętrz w stylu rokokowym i klasycystycznym na podstawie projektu Szymona Bogumiła Zuga. Zug był również autorem projektu ogrodu francuskiego wokół pałacu. Przez pokoje pałacu w Nieborowie przewinęło się wiele znanych postaci: głowy państw Stanisław August Poniatowski, Fryderyk Wilhelm, cesarz Aleksander I, artyści: Julian Ursyn Niemcewicz, Jan Piotr Norblin, Aleksander Orłowski, Stanisław Trembecki. Już w 1835 roku Antoni Blank sporządził liczący 145 stron spis dzieł sztuki przechowywanych w galerii nieborowskiej. Od 1841 roku pałac należał do syna Michała Hieronima – Michała Gedeona Radziwiłła. W połowie XIX wieku zbiory uległy częściowemu rozproszeniu poprzez wyprzedaż, a także wskutek wyjazdu księcia Zygmunta Radziwiłła do Paryża. Kolekcja roślin z oranżerii, będącej własnością cesarską od 1868 roku posłużyła do wyposażenia Nowej Pomarańczarni w warszawskich Łazienkach. Dawną świetność nieborowskiego pałacu zaczął odbudowywać od 1879 ks. Michał Piotr Radziwiłł. W 1922 roku z inicjatywy księcia Janusza Radziwiłła pałac został nadbudowany o jedną kondygnację, według projektu Romualda Gutta. 3 lutego 1945 pałac został znacjonalizowany w ramach reformy rolnej. Następnie przekazano go Muzeum Narodowemu jako oddział. Pałac wpisany do rejestru zabytków 18 stycznia 1962. Barokowy pałac na planie prostokąta ma dwie kondygnacje. Fasada jest symetryczna, 13-osiowa. Budynek przykryty jest dachem łamanym. Przy elewacji północnej znajdują się dwie wieże ozdobione boniowaniem, pilastrami, gzymsami i blendami. Na wieżach hełmy barokowe. Na osi elewacji północnej i południowej pozorne ryzality z tympanonami. Układ wnętrza dwutraktowy.
Arkadia - nieopodal Nieborowa znajduje się Arkadia, dzieło żony Michała Hieronima – Heleny z Przeździeckich Radziwiłłowej. Powstały zgodnie z ówcześnie panującą modą park romantyczny nazwany Arkadią, wymieniany był, i nadal jest, jako jeden z najpiękniejszych romantycznych ogrodów Europy. Architektoniczną i ogrodową oprawę opracował Szymon Bogumił Zug, przy dużym osobistym zaangażowaniu i udziale księżnej. To wspaniałe założenie ogrodu sentymentalnego w dużej części utrzymane do naszych czasów.
Zajazd ROZDROŻE - znajduje się blisko Pałacu w Nieborowie, sprawia iż przebywający tam turyści przenoszą się w świat, przedstawiający staropolskie tradycje jednego z najpiękniejszych terenów Polski.
Umieszczone zdjęcia wykonano: wrzesień 2008