Brzegmiasto w województwie opolskim, siedziba powiatu brzeskiego. Miasto historycznie przynależy do Dolnego Śląska. Położone nad Odrą, na skraju Równiny Grodkowskiej.
Nazwa miasta pochodzi od polskiej nazwy na brzeg rzeki. Brzeg to piękne historyczne miasto, które powstało przy szlaku Via Regia, łączącym wschód z zachodem. Najpierw powstały tu 3 osady, zaś prawa miejskie miasto otrzymało w 1248 roku. Od początku XIV wieku Brzeg stanowił stolicę księstwa piastowskiego, będącego jednym z ośrodków handlowych i oświatowych na Śląsku. Dziś to niewielkie ale urocze miasteczko o bogatej historii. Pierwsza wzmianka o Brzegu pochodzi z 1235 roku. Jednym z najważniejszych rzemiosł uprawianych od XIII wieku było sukiennictwo. Od 1311 do 1675 roku był stolica Księstwa Legnicko-Brzeskiego. Bardzo mocno ucierpiał w 1427 roku w czasie wojen husyckich. W XVI wieku znajdowała się tu mennica książęca. Wytrzymał ciężkie oblężenie wojsk szwedzkich w 1642 roku. Częściowo zniszczony przez oblężenie wojsk pruskich w 1741 roku. Od 1742 roku jest ośrodkiem powiatu. W XIX wieku powstały: rafineria cukru, garbarnia, fabryki maszyn i narzędzi, sukna, płótna, pończoch, rękawiczek, instrumentów muzycznych i przetworów papierniczych. W 1842 roku otwarto najstarszy odcinek kolei na terenach polskich łączący Brzeg z Wrocławiem, rok później otrzymał połączenie kolejowe z Opolem, a w 1847 z Nysa. Do 1945 roku nosił nazwę Brieg. Zniszczony w 1945 roku w 80%. W Brzegu odnajdziesz zabytkowe kościoły, ratusz oraz zamek piastowski, który był siedzibą książąt brzeskich.
Efektowny, wspaniały zamek książęcy o renesansowym kształcie zwany jest Śląskim Wawelem. Jest to przepiękny zabytek klasy zero, jedyny tego typu w województwie opolskim. Z zewnątrz największe wrażenie sprawia bogato zdobiona fasada budynku bramowego (z kamiennymi popiersiami Piastów) będąca najznakomitszym zabytkiem renesansu w Europie Środkowej. Pomiędzy pierwszym a drugim piętrem znajdują się wykute w złotoryjskim piaskowcu 24 popiersia legendarnych i historycznych przodków brzeskich Piastów od Piasta Kołodzieja i Siemowita po Fryderyka II. Na gzymsie pierwszego piętra stoją posagi fundatorów księcia Jerzego II i jego żony Barbary córki elektora brandenburskiego oraz kartusze z herbami rodowymi. Na szczycie znajduje się kartusz z herbem Królestwa Polskiego. Zbudowany w obrębie murów miejskich, oddzielony był od miasta fosą. Pierwszy zamek murowany z Wieżą Lwów wzniesiono prawdopodobnie pod koniec XIII w. W latach 1311-1675 zamek był rezydencją Piastów śląskich. W 1379 ukończono nowy dom mieszkalny, a w latach 1481-1490 prowadzono prace przy Wieży Lwów. W salach zamkowych od 1945 roku mieści się Muzeum Piastów Śląskich, w którym prezentowana jest historia miasta, dzieje Piastów Sląskich, rzeźba i malarstwo śląskie. Na początku XX w. rozpoczęto restaurowanie zamku, a w salach skrzydła wschodniego i południowego otwarto Muzeum Miejskie. W latach 1966-1990 miał miejsce gruntowny remont. Odsłonięto wówczas pozostałości po gotyckich założeniach zamku, odbudowano krużganki i od nowa urządzono renesansowy ogród.
Więcej zdjęć zamku na stronie: http://majkad.blogspot.com/
Na dziedzińcu zamku znajduje się współczesna rzeźba przedstawiającą konie z syrenami.
Kaplica zamkowa Św. Jadwigi. Pierwotna kaplica zamkowa, za Ludwika I stała się kolegiatą. Od XVI w. przekształcona w mauzoleum - największą nekropolię Piastów. Zniszczona 1741 r., częściowo odbudowana w XVIII w. Z wielkiej budowli pozostał jedynie fragment – gotyckie prezbiterium z około 1370 r., które przedłużono o 1 przęsło na zachód. Nie zachowały się transept, wieża, ani inne trudne do odtworzenia fragmenty, których ślady wyeksponowano w postaci 1-metrowych murków od strony placu Bramy Wrocławskiej. Obecnie kaplica pełni funkcje kościoła pomocniczego, w kryptach nadal spoczywają prochy Piastów. Wewnątrz najstarsza rzeźba patronki Śląska i kościoła.
Kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego - najokazalszy budynek barokowy, wzniesiony w latach 1734-1745 wg projektu J. Frischa w miejscu zbudowanego w 1545 r. zespołu klasztornego dominikanów. Wnętrze nakryte sklepieniami kolebkowymi. Polichromia wykonana w latach 1739-46 przez jezuitę Jana Kubena (1697-1770) należy do najwybitniejszych realizacji malarstwa iluzjonistycznego na Śląsku. Na sklepieniu nad prezbiterium namalował Kuben prefigurę Ukrzyżowania Chrystusa - Wywyższenie Węża Miedzianego, nad nawą Adorację Krzyża Świętego. Uzupełniają je freski nad emporami ukazujące historię drzewa Krzyża Św. oraz freski w kaplicach prezentujące świętych żywiących szczególny kult do Krzyża. Iluzjonistyczny fresk na ścianie prezbiterium ukazuje historyczny moment podniesienia Krzyża przez cesarza Herakliusza i patriarchy Jerozolimy Zachariasza w świątyni w Jerozolimie. Górne zwieńczenia wież z hełmami i fasada główna wykonane dopiero w 1856 roku wg projektu architekta Wilczka z Wrocławia. Przed kościołem dwie kamienne figury św. Tadeusza i św. Nepomucena.
Ratusz w Brzegu to renesansowa budowla wzniesiona w latach 1569-1577 według projektu Bernarda Niurona. Obecnie to jeden z najcenniejszych zabytków architektury renesansu w Polsce. Ratusz jest siedzibą władz miejskich Brzegu i kilku innych instytucji.
Żelazny kratowany most na Odrze - dzięwiętnastowieczny most kratownicowy przeniesiony z podbydgoskiego Fordonu w 1953 roku i zamontowany na miejscu zniszczonego w 1945 roku tzw. Mostu Fryderyka. Zapewnia komunikację w kierunku północ-południe.
Rynek i ulice miasta
Umieszczone zdjęcia wykonano: październik 2010