DOBRA (pow. krapkowicki)

http://polskiemiastawfotografii.blogspot.com/2010/10/dobra-pow-krapkowicki.htmlDobra
wieś w województwie opolskim, w powiecie krapkowickim, w gminie Strzeleczki.

Dobra jest jedną z najstarszych miejscowości dawnego powiatu prudnickiego. Miejscowość Dobra leży na lewym brzegu rzeki Białki. W Dobrej znajduje się wodospad na rzece Białce – wpada ona do Osobłogi, która to w pobliskich Krapkowicach wpada do Odry. Przy wodospadzie znajduje się sztuczne jezioro wraz z ośrodkiem kempingowym i infrastrukturą potrzebną kąpielisku. Przed kilkunastu laty działała tutaj stacja kolejowa na linii Prudnik – Gogolin. Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w łacińskim dokumencie z 1228 roku wydanym przez Kazimierza I opolskiego, gdzie wymieniona jest w szeregu miejscowości założonych na prawie polskim iure polonico w zlatynizowanej, staropolskiej formie Dobren. Kolejna wzmianka pochodzi z 1302 r. gdzie miejscowość nazywana jest Dobrą. W roku 1342 pojawia się nazwa Dobron. W czasie II wojny światowej, od stycznia do marca 1945 roku, w okolicach Dobrej toczyły się ciężkie boje między oddziałami Wehrmachtu i wojskami sowieckimi. 27 stycznia żołnierze niemieckiej 100 Dywizji Strzeleckiej zamordowali w budynku poczty kilkunastu rannych czerwonoarmistów z 72 Dywizji Piechoty. Ciała przeniesiono do stodoły gospodarza Mleczki, polano benzyną i spalono.

Kiedy tam byliśmy (rok 2012) to pałac był wielkim placem budowy, zatem zwiedzanie tego obiektu nie było możliwe. Robienie zdjęć też było utrudnione ponieważ terenu pilnuje pies i musieliśmy uważać na niego nawet zbliżając się do bramy. Mam nadzieję, że obecny właściciel tej posiadłości poczynił wszelkich starań by uratować ten piękny pałac od dalszej degradacji. Na wiosnę mamy zamiar to "sprawdzić".

W czasie działań wojennych zniszczeniu uległo wiele zabudowań około pałacowych oraz podupadł okazały park w stylu angielskim, który wraz z neogotyckim pałacem stanowią unikalny w skali regionu zespół pałacowo-parkowy. Pierwsze wzmianki o właścicielach z Dobrej pochodzą z końca XIV wieku. W dokumencie z 26 listopada 1387 r. książę Władysław opolski oddał w dzierżawę czynsz roczny między innymi za Dobrą wrocławskiej kapitule katedralnej. Podobnej treści jest dokument z 31 stycznia 1389 r. gdzie wymieniana jest Dobra jako własność książęca. Sam dokument dotyczy sprzedaży czynszu ze wsi Strzeleczki. W dokumencie z 14 sierpnia 1390 roku jako świadek występuje Johanes von Dobrin. Domniemywać można, że był on proboszczem istniejącej już parafii lub zarządcą majątku. W kontekście właścicieli w Dobrej często pojawia się rodzina Caspara Rohoffsky, choć nie ma jednoznacznych źródeł potwierdzających własność. Rohoffsky mieli swoją siedzibę w Steblowie, który należał do parafii w Dobrej. Na bocznej ścianie kościoła w Dobrej jest wmurowana płyta z piaskowca przedstawiająca naturalnej wielkości rycerza Rohoffsky wraz z ośmioma katuszami herbowymi. W 1582 r. cesarz Rudolf II sprzedaje Krapkowice Janowi-Hansowi von Redern. W 1629 r. baron Georg Heinrich von Redern nabywa Dobrą. W XVIII wieku hrabiowie Redern budują pałac w stylu baroku francuskiego. Budowniczym był Erdman Carl von Redern. Dnia 28 lutego 1780 r. majątek w Dobrej zakupił jeden z najbogatszych na Śląsku właścicieli ziemskich – hrabia Leopold Heinrich von Seherr-Thoss, pełniący funkcję podczaszego u króla Fryderyka Wielkiego. W 1857 roku hrabia Hermann von Seherr-Thoss postanawia przebudować barokowy pałac na neogotycką rezydencję. Przebudowę powierza Moritzowi Gottgetreu oraz Karlowi Lüdecke. W tym czasie powstaje również rozległy park w stylu angielskim oraz kilka innych zabudowań około pałacowych. Rodzina Seherr-Thoss była właścicielem Dobrej, aż do 1945 r. Kiedy to, pałac został opanowany przez żołnierzy sowieckich. Po drugiej wojnie majątek rodu Seherr-Thossów został znacjonalizowany.
























Brama wjazdowa do przypałacowego parku ze stróżówką (projektu architekta Carla Ludecke)






Oficyna pałacowa i folwark - do dnia dzisiejszego przetrwała oficyna pałacowa, która została wzniesiona w stylu barokowym i prawdopodobnie pełniła ona funkcję budynku administracyjnego mieszcząc w sobie również służbę pałacową. Kilka zabudowań byłego folwarku już nie istnieje, ostały się m.in. wozownia, stajnie, spichlerz oraz budynki ogrodnictwa, szklarnie i oranżerie.














Utrzymany w romantycznym stylu pałac wymagał nowego malowniczego otoczenia, jakie mógł stworzyć tylko park krajobrazowy w stylu angielskim. Niestety park w obecnym stanie nie przypomina tego z przed lat, jest zaniedbany i porośnięty chaszczami.








styczeń 2017 - pałac niedostępny, trwa odbudowa.







Umieszczone zdjęcia wykonano: kwiecień 2011, styczeń 2017