Kutnomiasto w województwie łódzkim, siedziba powiatu kutnowskiego oraz wiejskiej gminy Kutno, nad rzeką Ochnią (dopływem Bzury).
Osada Kutno powstała prawdopodobnie w XII wieku. Nazwa miasta pierwszy raz była wzmiankowana w 1301 r. w dokumencie wystawionym przez książąt kujawskich. W 1386 r. nadano osadzie prawa handlowe, a w 1432 r. prawa miejskie. Kutno w kolejnych stuleciach było własnością m.in. rodów Kucińskich, Łaskich i Zamoyskich. Rozwijało się jako ośrodek rzemieślniczo-handlowy. W 1753 r. całkowicie zostało zniszczone przez pożar, spłonęły też akta miejskie, w tym przywilej lokacyjny miasta. W 1766 r. odnowiono prawa miejskie Kutna. W wyniku drugiego rozbioru Polski w 1793 r. Kutno znalazło się w zaborze pruskim. W latach 1807–1815 wchodziło w skład Księstwa Warszawskiego. W 1815 r. znalazło się pod zaborem rosyjskim, w granicach Królestwa Polskiego. XIX w. dla Kutna był okresem rozwoju gospodarczego, co wiązało się z uruchomieniem połączeń kolejowych: w 1861 r. z Łowiczem, a w 1862 r. z Włocławkiem. W drugiej połowie XIX w. Kutno stało się ośrodkiem przemysłowym (głównie cukrowniczym) i handlowym (handlowano przede wszystkim zbożem). Mieszkańcy Kutna brali udział w powstaniu styczniowym w latach 1863–1864 (m.in. w walkach o Kutno – maj 1863 r.). W 1914 r. podczas walk rosyjsko-niemieckich o Kutno miasto poniosło znaczne straty w zabudowie. W okresie międzywojennym powstały kolejne połączenia kolejowe, dzięki czemu Kutno stało się dużym węzłem komunikacyjnym. Po wybuchu II wojny światowej, w dniach 09–20.09.1939 r. w rejonie Kutno–Łowicz–Sochaczew miała miejsce bitwa nad Bzurą (zwana też bitwą pod Kutnem) – największa w kampanii wrześniowej. W czasie okupacji niemieckiej w latach 1939–1945 miasto wcielono do III Rzeszy. W okresie wrzesień–październik 1939 r. istniał tu niemiecki obóz przejściowy dla jeńców polskich, w latach 1940–1944 – obóz przejściowy dla Polaków i Żydów, w latach 1940–1942 – getto dla ludności żydowskiej. Był to też teren działań Armii Krajowej i Narodowych Sił Zbrojnych, a w latach 1945–1946 – organizacji antykomunistycznej Konspiracyjne Wojsko Polskie.
Stare miasto - odwiedzający Kutno zapewne odbędą spacer po Starym Mieście tego miasta, które jest jego wizytówką. Jest miejscem spotkań, odpoczynku i relaksu mieszkańców oraz turystów. Stare Miasto w Kutnie to dwa rynki: Stary Rynek - obecnie Plac Wolności i Rynek Zduński znajdujący się pomiędzy ulicami Teatralną i Zduńską, oraz plac im. Józefa Piłsudskiego. Podczas spaceru niepowtarzalnego klimatu dodaje stara zabudowa ulicy Królewskiej (ulica ta łączy plac Piłsudskiego z rynkami), która powstała w XVIII i w I poł. XIX w.
Ratusz - to budowla w stylu klasycystycznym zaprojektowana przez Bonifacego Witkowskiego. Została wybudowana w latach 1843–1845, na działce ofiarowanej przez ówczesnego dziedzica miasta Feliksa Mniewskiego. Budynek stoi przy Placu J. Piłsudskiego skąd otwiera się długa perspektywa ul. Królewskiej i drogi prowadzącej w kierunku Warszawy. W piętrowym ratuszu dominuje czworoboczna wieża z jednoosiowym ryzalitem w fasadzie. Część klasycystycznego wystroju architektonicznego elewacji frontowej usunięto podczas okupacji hitlerowskiej. Od 1981 ratusz jest siedzibą Muzeum Regionalnego w Kutnie, w którym można obejrzeć pamiątki i dokumenty obrazujące dzieje miasta.
Pomnik "leworęcznego" Marszałka Józefa Piłsudskiego - 11 listopada 2008 roku, w 90. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, odsłonięto w Kutnie pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego. Na uwagę zasługuje błąd wykonawcy pomnika i nieuwaga urzędników, ponieważ Marszałek był osobą praworęczną, a postać przedstawiona na pomniku jest leworęczna. To niedopatrzenie podziwiają ze swoich okien urzędnicy, gdyż pomnik stoi naprzeciwko Urzędu Miasta na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego. Podobna pomyłka wkradła się podczas budowy pomnika Marszałka w Katowicach.
Gmach „Nowej Oberży” – W gmachu mieściła się siedziba Rządu Tymczasowego w pierwszych dniach powstania styczniowego. Przebywał w tym miejscu także Henryk Sienkiewicz.
Miasto Kutno otrzymało unijne dofinansowanie na realizację projektu pn. „Kutno – miasto róż”. Środki pozyskano w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Łódzkiego. Projekt obejmował przeprowadzenie działań promocyjnych mających na celu wdrożenie marki regionalnej „Kutno – miasto róż” i obioł wdrożenie Systemu Informacji Miejskiej (jednolite oznakowanie miejskiej przestrzeni publicznej), nasadzenia różane na terenie miasta, instalację witaczy miejskich z wykorzystaniem motywu różanego, nadanie ulicom imion kutnowskich hodowców róż, nawiązanie współpracy z miastami pielęgnującymi tradycje różane.
Kościół Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Kutno-św. Michała Archanioła diecezji łowickiej. Znajduje się w dzielnicy Łąkoszyn. Obecna murowana, neogotycka, bazylikowa świątynia została wybudowana w latach 1909 - 1911 według projektu architekta Strzeżysława Bowbelskiego. W dniu 19 października 1912 roku została konsekrowana przez biskupa Kazimierza Ruszkiewicza. Na uwagę zasługuje chór muzyczny podparty dwoma filarami, które pod nim tworzą kruchtę arkadowo otwartą do wnętrza kościoła. Po prawej stronie w bryłę świątyni wtopiona jest wieża nakryta dachem w kształcie ostrosłupa. Budowla posiada cztery ołtarze, z których główny poświęcony jest św. Stanisławowi Szczepanowskiemu, Biskupowi i Męczennikowi.
Kościół Świętego Wawrzyńca - rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Kutno-św. Wawrzyńca diecezji łowickiej. Obecna trójnawowa neogotycka świątynia została wzniesiona w latach 1883-1886 została konsekrowana przez biskupa Kazimierza Ruszkiewicza, zaprojektował ją architekt Konstanty Wojciechowski. W kościele znajduje się siedem ołtarzy, w ołtarzu głównym jest umieszczony wizerunek Pana Jezusa Ukrzyżowanego. Fasada budowli jest flankowana dwiema wieżami. Budowla jest najwyższą świątynią rzymskokatolicką w Kutnie. Reprezentuje typ kościoła bazylikowego. W zewnętrznej ścianie prezbiterium jest umieszczone renesansowe epitafium plebana kutnowskiego Stanisława Suchodolskiego zmarłego w 1536 roku, które było umieszczone dawniej w starszym kościele z XV wieku, rozebranym w 1883 roku.
Pałac Saski - inaczej Pałac pocztowy, był pałacem podróżnym króla Augusta III na drodze z Warszawy do Drezna. Budynek jest jednym z najstarszych gmachów w mieście, gdyż powstał jeszcze w XVIII wieku. 11 grudnia 1812 roku, podczas ucieczki z Rosji, w pałacu saskim zatrzymał się cesarz Napoleon Bonaparte. Dziś jest najstarszym zabytkiem architektury na terenie Kutna. Kutnowski Pałac Saski to parterowa, trójskrzydłowa budowla konstrukcji szachulcowej wzniesiona z tzw. muru pruskiego, przebudowana w 1754 r. przez Johanna Friedricha Knobella. W latach 1802 - 12 dobudowano do niego skrzydła i kuchnię, zaś większe remonty przeprowadzono m.in. w latach 1876 - 79 i 1932 - 37. Niestety w dniu 19 stycznia 2003 r. większa część Pałacu Saskiego spłoneła. Trwa jego odbudowa.
Pałac Gierałty - Zespół pałacowo - parkowy Gierałty w Kutnie pochodzi z lat 1775 - 91. Jest to budowla wzniesiona w stylu rokokowym, kilkakrotnie przebudowywana, która częściowo zatraciła swój pierwotny charakter. Murowany, parterowy pałac składa się z części środkowej i dwóch części bocznych a ponadto - z dwóch wolnostojących pawilonów. Centralna część pałacu z gankiem i balkonem, od strony podjazdu zwieńczona jest tympanonem i nakryta dachem mansardowym. W kutnowskim pałacu gościli m.in. cesarz Napoleon Bonaparte, król pruski Fryderyk August i przebywający z misją wojskową Charles de Gaulle (1920). Obecnie pałac jest siedzibą kutnowskiej szkoły muzycznej.
W parku otaczającym pałac stoi również murowana klasycystyczna kaplica w kształcie rotundy - niegdyś mauzoleum dawnych właścicieli Kutna - Mniewskich. Budowla na planie koła posiada 2 portyki zwieńczone tympanonami oraz kopułę o smukłej, przeszklonej latarni. Wnętrze zdobione jest dekoracją kasetonową. Dziś rotunda jest siedzibą Muzeum Bitwy nad Bzurą. Placówka powstała w 1969 roku. W ramach wystawy prezentowane są pamiątki i eksponaty, związane z bitwą nad Bzurą, stoczoną we wrześniu 1939 roku. Wśród zbiorów znajduje się broń, umundurowanie, wyposażenie i odznaki zarówno wojsk polskich jak i niemieckich. Do ciekawszych eksponatów należą: ciężki karabin maszynowy wz. 30 oraz granatnik wz. 1936. Spora część zbiorów pochodzi ze znalezisk na polu bitwy. Ponadto w strukturach organizacyjnych muzeum znajduje się Galeria we Dworku, działająca w Dworku Modrzewiowym przy ul. Narutowicza 20. Obiekt pełni funkcję sal ekspozycyjnych dla wystaw sztuki.
Pałac w Kutnie Malina - Pałac został wybudowany w ostatniej ćwierci XIX wieku. W okresie XX lecia między wojennego był w posiadaniu Ludomira i Reginy Skotnickich. Ostatnim właścicielem pałacu przed wybuchem II Wojny Światowej był Leopold Skotnicki. Po zakończeniu działań wojennych w pałacu ulokowano Państwowy Dom Dziecka. W latach 90 tych pozostawał niezagospodarowany i oczekiwał remontu. Pałac murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na wydłużonym planie, piętrowy, podpiwniczony, o poddaszu przekrytym dachem czterospadowym nad korpusem głównym, dwuspadowym nad skrzydłem bocznym. Połacie dachowe pobite blachą. Czworoboczna, try kondygnacyjna wieża umieszczona centralnie na elewacji frontowej została przekryta czworobocznym, blaszanym hełmem. Elewacja frontowa korpusu głównego 10 osiowa z 4 osiowym, trój arkadowym, parterowym portykiem umieszczonym centralnie. Portyk podtrzymuje taras z tralkową balustradą umieszczony na wysokości piętra. Portyk zyskał artykulację pilastrami toskańskimi oraz dekorowany wydatnymi zwornikami w zwieńczeniach arkad. Okna piętra dekorowane naczółkami odcinkowymi oraz podokiennikami, partii parteru zaś prostymi opaskami oraz parapetami wspartymi na kostkowych konsolkach. Całość elewacji o pionowym podziale lizenowym i poziomym podziale gzymsowym. Na elewacji ogrodowej umieszczono otwarty taras. Do korpusu głównego dostawiono węższe skrzydło boczne wyposażone w okrągłą trzy kondygnacyjną wieżyczkę o stożkowym, spłaszczonym hełmie. Układ wnętrz został przekształcony po wojnie. Całość skomponowana w duchu renesansu francuskiego.
Umieszczone zdjęcia wykonano: lipiec 2016