wieś w województwie opolskim, w powiecie opolskim, siedziba gminy Dąbrowa.
Dąbrowa jest wsią gminną położoną na północnym skraju Borów Niemodlińskich, w odległości 14 km na zachód od Opola. Nazwa pochodzi od wyrazu dąbrowa – oznaczającego las dębowy. Liczy ok. 900 mieszkańców. Posiada bogatą historię, ściśle powiązaną z dziejami Śląska jako całości. Okolice Dąbrowy kilkakrotnie zmieniały przynależność państwową. Od 1945 roku znajdują się w Polsce, początkowo w województwie śląskim, a od 1950, gdy utworzono województwo opolskie, do chwili obecnej – w województwie opolskim.
Obecnie właścicielem zamku jest Uniwersytet Opolski, który ma w planach zaadoptowanie obiektu na Centrum Biznesowe. Pałac można zwiedzić tylko z zewnątrz i choć wygląda całkiem dobrze, to wnętrza są w złym stanie technicznym.
Kościół pod wezwaniem św. Wawrzyńca – rzymskokatolicki kościół parafialny. Świątynia należy do parafii św. Wawrzyńca w Dąbrowie w dekanacie Niemodlin, diecezji opolskiej. Jest to zabytkowa świątynia jednonawowa wybudowana w stylu późno-renesansowym. Pierwsza świątynia w Dąbrowie powstała zapewne jeszcze w pierwszej połowie XIII wieku, świadczy o tym patrocinium (wezwanie) św. Wawrzyńca. Natomiast w źródłach pisanych kościół wzmiankowany jest po raz pierwszy, w sporządzonym w latach 1303–1306, za czasów biskupa Henryka z Wierzbna, spisie uposażeń diecezji wrocławskiej w archidiakonacie opolskim, znanym jako Rejestr Ujazdu (łac. Registrum Vyasdense). Odnotowano tam, że dochód z 12 włók we wsi Skarbiszów przysługiwał kościołowi w Dąbrowie. Także w roku 1305, w źródłach, wymieniany jest „Nicolaus plebanus in Dambrova”. W latach nieco późniejszych o Dąbrowie wspominają również: Galhard de Carceribus w sporządzonym przez niego w latach 1335–1342, rejestrze parafii – dłużników sześcioletniej dziesięciny Soboru w Vienne, oraz „Die Rechnung...” – rejestr świętopietrza w archidiakonacie opolskim z 1447 roku. Obecny kościół został zbudowany na początku XVII wieku, zapewne z zachowaniem fragmentów wcześniejszej świątyni. Częściowo przebudowany w 1822 i 1852 roku. Odnowiony w 1948. Usytuowany jest na wzniesieniu, otoczony kręgiem starych lip.
W XIV wieku Dąbrowa Niemodlińska należała do joannitów. 100 lat później jej właścicielem staje się ród von Mettich. Członek tego rodu Joachim von Tschetschau-Mettich był budowniczym obecnego pałacu w latach 1615-17. Ród ten swoje początki wywodzi ze starego Śląskiego rodu który w XIV wieku nazywał się "Czeczow" lub " Czechow" a następnie "Tschetschau". Zaś nazwisko Mettich związane jest z nazwą miejscowości Mettkau. Rodzina ta posiadała majątki w okolicach Prudnika i Głubczyc. Główną siedzibą linii senioralnej była Łąka Prudnicka. Następnym właścicielem Dąbrowy była rodzina von Larischów. Od 1788 roku zaś należał do Zieglerów którzy przyczynili się do powstania tu ośrodka gospodarczego dla kompleksu pozostałych swoich dóbr. Kolejnym właścicielem staje się ród Prittwitzów. Swój wygląd pałac zmienił podczas dziewiętnastowiecznej rozbudowy. Ze starej szesnastowiecznej budowli pozostawiono jedno skrzydło i wieżę wjazdową. W 1933 roku ostatni właściciele uciekają z Dąbrowy przed NSDAP. Po wojnie obiekt stał się własnością opolskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (obecnie Uniwersytet Opolski). Obecnie trwa kompleksowa restauracja zabytkowej budowli. Charakterystyczną cechą pałacu są jego kręcone kominy, stanowiące rzadkość nawet w europie. Jest on otoczonym murem z bramą wjazdową od strony południowo zachodniej. W części północno wschodniej zlokalizowany jest park, w którym wyróżnia się wschodnia oś widokowa. Zamkowe mury pamiętają wielu właścicieli w swej wielowiekowej historii, w tym również książęcą rodzinę Hochbergów, których posiadłości rozciągały się od Książa po Pszczynę.
Więcej zdjęć zamku na stronie: http://majkad.blogspot.com/
Umieszczone zdjęcia wykonano: październik 2011 i październik 2013